Trynidad i Tobago (Trinidad and Tobago) to niewielkie państwo wyspiarskie w Ameryce Południowej, położone na Oceanie Atlantyckim przy północno-wschodnim krańcu kontynentu w archipelagu Małych Antyli. Obejmuje dwie główne wyspy, Trynidad i Tobago, oraz szereg mniejszych (w sumie 23 wyspy). Większa z nich, Trynidad położona jest bliżej wybrzeża Wenezueli i stanowi pod względem geologicznym przedłużenie Gór Karaibskich. Mniejsza zaś, Tobago położona jest na północny wschód od wyspy Trynidad. W okresie prekolumbijskim Trynidad był zamieszkany przez Arawaków, a Tobago przez Karaibów. Obie wyspy odkryte zostały w 1498 roku przez Krzysztofa Kolumba (1451-1506) i od 1532 roku kolonizowane przez Hiszpanów, którzy uprawiali tu tytoń i kakao. W kolejnych wiekach wyspy kilkukrotnie przechodziły z rąk do rąk. Kolejno władali nimi Holendrzy, Francuzi, Szwedzi i Brytyjczycy. W 1925 roku wyspom nadano ograniczoną autonomię, którą znacznie rozszerzono w 1946 roku. Ostatecznie w 1962 roku Trynidadowi i Tobago przyznano niepodległość w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Na wyspach panuje gorący i wilgotny klimat równikowy, łagodzony jednak przez wiatry pasatowe. Największym szczytem kraju jest położona na wyspie Trynidad góra El Cerro del Aripo (940 metry n.p.m.). Stolicą i zarazem największym miastem Trynidad i Tobago jest położone na zachodnim wybrzeżu wyspy Trynidad miasto portowe zwane Port-of-Spain. Zamieszkuje je około 50 tysięcy ludzi.
