Paragwaj (Republika Paragwaju) to państwo śródlądowe w Ameryce Południowej, położone w samym środku kontynentu. Kraj ten sąsiaduje z Argentyną, Boliwią i Brazylią. Pierwotnie obszar współczesnego Paragwaju zamieszkiwali Indianie. W pierwszej połowie XVI wieku tereny te zostały zasiedlone przez hiszpańskich kolonizatorów, którzy założyli tu miasto Asunción (obecna stolica kraju). W 1811 roku po obaleniu rządu hiszpańskiego, Paragwaj ogłosił niepodległość. Paragwaj w przeważającej większości pokrywają niziny. Obszary wyżynne zajmują zaledwie około 1/4 jego powierzchni. Mimo że Paragwaj nie ma dostępu do morza, to na jego terenie lub granicach znajdują się żeglowne rzeki. Główna rzeka Paragwaj (Río Paraguay) rozdziela kraj na dwa regiony o odmiennym charakterze. Pierwszy z nich to położona na wschodnie (Paraguay Oriental) rozległa wyżyna Paraneña. Drugi zaś to znajdująca się na zachodzie (Paraguay Occidental) słabo zaludniona równina Gran Chaco. Najwyższym punktem kraju jest położona w pasmie Ybytyruzú góra Cerro Peró lub Cerro Tres Kandú (842 metrów n.p.m.).
