Weimar to miasto w środkowych Niemczech, położone nad rzeką Ilm (lewy dopływ Soławy) u podnóża malowniczej góry Ettersberg (481 metrów n.p.m.). Jego początki sięgają drogiej połowy IX wieku, kiedy to w zapiskach historycznych po raz pierwszy pojawiała się germańska osada zwana Wimares lub Wimari. Wtedy też rozpoczęta została budowa pierwszego zamku. W połowie XI wieku miasto stało się własnością hrabiów Orlamünde, a w 1372 roku przejęli je Wettinowie. Swój największy okres rozkwitu Weimar przeżywa dopiero w XVIII wieku, kiedy to staje się stolicą księstwa Herzogtum Sachsen-Weimar i zarazem głównym ośrodkiem niemieckiego życia literackiego. Ówczesny władca księstwa, Karol August i jego żona Anna Amalia, roztoczyli szeroki mecenat artystyczny, z którego korzystali tacy wybitni literaci jak m.in. Christoph Martin Wieland, Johann Wolfgang von Goethe, Jan Sebastian Bach czy Friedrich Schiller. O dworze weimarskim mawiano wówczas "książę i jego poeci". W 1919 roku w Weimarze (ze względu na zamieszki w stolicy republiki Berlinie) zredagowana i uchwalona została konstytucja. Na cześć tego wydarzenia w latach 1919-1933 Niemcy potocznie nazywane były Republiką Weimarską (Weimarer Republik). Na jej powstanie bezpośredni wpływ miały skutki I wojny światowej i zniesienie monarchii. Republika Weimarska była państwem federalnym i demokratycznym, z mieszaną prezydencko-parlamentarną formą rządów. Jej upadek w 1933 roku spowodował powstanie i umocnienie się nazizmu. W dwudziestoleciu międzywojennym w Weimarze powstała także słynna wyższa szkoła sztuki i wzornictw oraz ruch artystyczny zwany Bauhaus. W późniejszym czasie miał on niebagatelny wpływ na rozwój światowej architektury. Ciężki okres miasto przeżywało w czasie II wojny światowej, kiedy to w wyniku alianckich nalotów zniszczona została znaczna część zabudowy. W 2004 roku w słynnej Weimarskiej Bibliotece Księżnej Anny Amalii (wpisanej na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO) wybuchł tragiczny w skutkach pożar w czasie którego zniszczona została część niezwykle cennych zbiorów. Spaleniu uległo blisko 50 tysięcy tomów starych ksiąg. Straty materialne oszacowane zostały na wiele milionów dolarów.
Zwiedzanie
Serce najstarszej części Weimaru stanowi malowniczy brukowany rynek (Markt), którego dominującą budowlą jest okazały neogotycki budynek ratusza miejskiego. Plac otaczają zadbane i kolorowe kamienice z których część ozdobiona jest koronkowymi attykami. Kierując się uliczną na południowy wschód od rynku dojść można do sąsiedniego placu zwanego Platz der Demokratie przy którym wyróżnia się budynek Zielonego Pałacu (Grüne Schloss). To właśnie w jego murach znajduje się założona w 1691 roku przez księcia Wilhelma Ernesta I słynna Biblioteka Księżnej Anny Amalii (Herzogin-Anna-Amalia-Bibliothek) gdzie zgromadzono imponujący zbiór (około miliona woluminów) niezwykle cennych książek i dokumentów historycznych (głównie z literaturę z przełomu oświecenia do późnego romantyzmu). Przechowywane są tu m.in. dzieła Goethego, pochodzący z IX wieku Ewangeliarz Karolingów czy biblia Lutra z 1534 roku. Pozostałe ważne zabytki Weimaru to m.in. XVII wieczny monumentalny klasycystyczny zamek (schloss), okazały późnogotycki kościół św. Piotra i Pawła (Stadtkirche St. Peter und Paul), znajdujące się na Placu Teatralnym (Theaterplatz) pomniki Goethego i Schillera, domy Cranacha, Goethego, Schillera i Liszta. oraz liczne pałace i kamienice mieszczańskie. W mieście znajdują się także dwie artystyczne uczelnie wyższe: Uniwersytet-Bauhaus Weimar oraz akademia muzyczna Hochschule für Musik Franz Liszt Weimar.
Ciekawostki
- W 1999 roku w 250 rocznicę urodzin Goethego Weimar ogłoszony został Europejskim Miastem Kultury;
- W 1820 w Weimarze ogłoszono drukiem niemiecki przekład raportu Józefa Bema z 1819 roku o jego doświadczeniach z rakietami bojowymi.
