Erfurt to miasto w środkowych Niemczech, położone nad rzeką Gerą (prawy dopływ Unstruty). Jego początki sięgają wczesnego średniowieczna, kiedy to członkowie germańskiego plemienia Turyngów założyli tu jedną ze swoich osad i nazwali ją Erphesfurt. Wioska powstała w pobliżu strategicznego brodu na rzece Gera. W zapiskach historycznych miasto po raz pierwszy pojawia się w dokumentach pochodzących z pierwszej połowy VIII wieku. Wtedy to utworzone zostało tu biskupstwo i rozpoczęto budowę pierwszej świątyni. W X wieku miasto dostało się pod panowanie Arcybiskupów Moguncji, a w 1331 roku Erfurt otrzymał status miasta cesarskiego, który nadany został przez ówczesnego księcia Bawarii, Ludwika IV Bawarskiego (1287-1347). Największy okres rozkwitu miasto przeżywało na przełomie XIV i XV wieku, kiedy to do Erfurtu należały rozległe majątki ziemskie oraz 82 wsie. W owym czasie miasto stało się jednym z najważniejszych ośrodków kulturalnych i artystycznych regionu. Bogactwo przynosiła także produkcja barwnika indygo, pozyskiwanego z urzetu barwierskiego. W latach 1501-1511 w Erfurcie przebywał oraz studiował słynny niemiecki reformator religijny, teolog i inicjator reformacji Marcin Luter (1483-1546). W 1808 roku w mieście odbył się zjazd erfurcki, na którym spotkali się cesarz Napoleon Bonaparte i car Aleksander I Romanow. W zjeździe uczestniczyli także władcy państw wchodzących w skład Związku Reńskiego. Najważniejszym postanowieniem kongresu były rosyjskie deklaracje o pomocy militarnej w przypadku agresji Austrii, za co Rosjan wynagrodzono pewnymi koncesjami. Jednak nawet w oczach Napoleona spotkanie miało charakter reprezentacyjny i nikt nie wierzył w szczerość carskich zobowiązań, co potwierdziła później wojna z Austrią w 1809 roku. Na początku XIX wieku Erfurt włączony został do Prus, a po zjednoczeniu Niemiec stało się częścią II Rzeszy. Ciężki okres w dziejach miasto przeżywało w czasie II wojny światowej, kiedy to w wyniku alianckich nalotów zniszczona została znaczna część zabudowy. Na szczęście stare miasto nie zostało mocno zniszczone, a w czasach NRD oparło się pokusom socrealistycznych planistów. Po zjednoczeniu Niemiec w 1991 roku Erfurt podniesiony został do rangi stolicy kraju związkowego Turyngia.
Zwiedzanie
Serce Erfurtu stanowi niewielki Fischmarkt (Plac Rybny) przy którym stoi figura Rolanda symbolizująca dawny opór miasta przeciw arcybiskupom-feudałom. Po wschodniej stronie placu znajduje się okazały budynek ratusza miejskiego (Rathaus). Budowla wzniesiona została w latach 1870-1874 i reprezentuje styl neogotycki. Kierując się na zachód można dojść do rozległego Placu Katedralnego (Domplatz) przy którym znajdują się dwa najważniejsze zabytki Erfurtu. Są to strzelista XIV wieczna gotycka katedra Najświętszej Marii Panny (Dom St. Marien) oraz wybudowany w XIII wieku także gotycki kościół św. Seweryna (Erfurter Dom i Severikirche). Przed frontem katedry stoi posąg Madonny z Dzieciątkiem depczącej półksiężyc, a z boku korpus zdobi wspaniały gotycki portyk z rzeźbionymi wizerunkami Panien Mądrych i Głupich. Imponujący widok na wzgórze katedralne rozpościera się z sąsiedniego wzniesienia Petersberg, na którym znajduje się potężna barokowa cytadela. Forteca powstała w miejscu dawnego klasztoru benedyktynów. Pozostałe ważne zabytki Erfurtu to m.in. gotycki kościół Dominikanów (Predigerkirche), XIX wieczna Mała Synagoga (Kleine Synagoge), klasztor Augustianów (Augustinerkloster), wczesnogotycki kościół św. Michała (Michaeliskirche), Collegium Maius (główny budynek Starego Uniwersytetu), barokowy kościół Kupców (Kaufmannskirche) oraz spinający brzegi rzeki XIV wieczny kamienny Most Kramarzy (Krämerbrücke) na którym stoją średniowieczne budynki w których znajdują się zakłady rzemiosła artystycznego, galerie, małe winiarnie, sklepy muzyczne czy antykwariaty. Każdego roku w trzeci weekend czerwca w Erfurcie organizowany jest festiwal staromiejski zwany Krämerbrückenfest, który uznawany jest za największą imprezę Turyngii.
Ciekawostki
- Nazwa miasta pochodzi prawdopodobnie od słowa Furt, oznaczającego bród.
