Goslar to zabytkowe miasto w Niemczech, położone u podnóża Gór Harzu nad rzekami Gose i Oker. Założone zostało w X wieku przez króla Henryka I z saskiej dynastii Ludolfingów. Na początku swojego istnienia Goslar pełnił funkcję osady górniczej. Wkrótce potem wybudowano w mieście palatium cesarskie (Kaiserpfalz), które za panowania Henryka III Salickiego stało się jedną z ważniejszych siedzib członków dynastii salickiej. To właśnie stąd władcy mogli w pełni kontrolować okoliczne kopalnie kruszców. Dzięki dogodnemu położeniu w jednym najważniejszych regionów wydobycia kruszców w Europie, Goslar bardz szybko stał się jednym z ważniejszych miast regionu. Na przełomie XI i XII wieku miasto zostało otoczone murami obronnymi, a w połowie XIII wieko stało się członkiem Hanzy (związku miast handlowych Europy Północnej z czasów Średniowiecza i początku ery nowożytnej). Największy rozkwit Goslaru przypadł na początek XVI wieku. Wtedy to działało tu prawie 20 kopalń i 26 hut. Rozbudowano także mury obronne, powstało wiele nowych budowli, a także wybudowano liczne domy gildii kupieckich. W okresie reformacji i przejściem Goslaru na protestantyzm oraz nasilającym się konfliktem z Księstwem Brunszwiku miasto powoli zaczęło tracić swoją pozycję. Podczas wojny trzydziestoletniej Goslar został splądrowany i zniszczony przez Szwedów, co przyczyniło się do upadku gospodarczego miasta. W XIX wieku w skutek stagnacji i kłopotów ekonomicznych zniszczone zostało wiele zabytkowych budowli. Wkrótce jednak odkryto nowe pokłady kruszców i po wprowadzeniu reform miasto przeżyło swój kolejny rozkwit.
Zwiedzanie
Serce miasta stanowi malowniczy rynek (Markt), który wytyczony został na planie nierównego prostokąta. W jego centrum znajduje się okazały późnogotycki budynek ratusza miejskiego (Rathaus). Jego budowa rozpoczęta została w XV stuleciu. Uwagę przyciąga ozdobiona arkadami i sześcioma trójkątnymi szczytami wschodnia fasada budowli. Wewnątrz warto odwiedzić Salę Hołdów (Huldigungssaal), jedno z najlepiej zachowanych w kraju świeckich wnętrz z XV wieku. Na zachód od ratusza wznosi się Marktkirche z charakterystycznymi dwiema wysokimi wieżami, które wieńczą dwa różne hełmy. Świątynia powstała w połowie XII wieku i reprezentuje styl przejściowy pomiędzy stylem romańskim a gotyckim. Wewnątrz kościoła warto zwrócić uwagę na ozdobioną scenami biblijnymi drewnianą ambonę oraz XVI wieczną brązową chrzcielnicę. Po drugiej stronie rynku, naprzeciw ratusza znajduje się zwieńczona figurą cesarskiego orła (Reichsadler) fontanna Makrbrunnen. Niezwykle cennym zabytkiem Goslaru jest romańskie Palatium Królewskie. Założone zostało z inicjatywy cesarza Henryka II (973-1024) na początku XI wieku, a swój obecny stan uzyskało w czasie XIX wiecznej rekonstrukcji. Jest to długi kamienny budynek z dachem pokrytym łupkiem. Przed nim ustawione są posągi Fryderyka Barbarossy i Wilhelma I oraz kamienne lwy zwrócone przodem do siebie. W południowej części kompleksu znajduje się kaplica św. Ulryka (Ulrichskapelle). Wzniesiono ją w XII wieku na planie krzyża greckiego, a w środku umieszczono grobowiec z sercem cesarza Henryka III. Pozostałe ważne zabytki Goslaru to m.in. kościół klasztorny św. Piotra i Pawła (Klosterkirche St. Peter und Paul), usytuowany przy rynku zabytkowy budynek gildii kupieckiej Kaiserworth, kościół św. Jakuba (St.-Jakobi-Kirche), dom właściciela kopalń i hut Johannesa Tillinga, kościół św. Szczepana (Stephanikirche) oraz liczne bogato zdobione kamienice z muru pruskiego. W 1992 roku średniowieczne stare miasto w Goslarze wraz pobliską zabytkową kopalnią rudy Rammelsberg zostały wpisane na Listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Ciekawostki
- Według powszechnej opinii w Goslar znajduje się najwięcej zabytkowych budynków ze wszystkich miast w Niemczech (przeszło 1500).
