Poczdam to zabytkowe miasto we wschodnich Niemczech położone nad rzeką Hawelą, około 30 km w kierunku południowo-zachodnim od Berlina. Wchodzi ono w skład obszaru metropolitalnego zwanego Berlin-Brandenburg. Najstarsze wzmianki historyczne o Poczdamie pochodzą z ostatniej dekady X wieku, kiedy to wzmiankowane było w dokumentach jako osada nosząca nazwę Podstupim. Do dnia dzisiejszego ta pierwotna nazwa zachowała się w języku dolnołużyckim i pochodzi prawdopodobnie od słów "pod dubimi" (w języku słowiańskim), co po przetłumaczeniu oznacza osadę leżącą pośród dębów. Prawa miejskie Poczdam uzyskał w 1317 roku, jednak największy jego rozwój nastąpił na przełomie XVII i XVIII wieku, kiedy to Fryderyk Wilhelm I zwany także Wielkim Elektorem (1640-1688), zapragnął utworzyć w Poczdamie swoją drugą po Berlinie oficjalną rezydencję. Polecił on rozbudować miejscowy pałac a także zakupił większość okolicznych gruntów. Miasto sukcesywnie rozbudowywane było przez jego potomków. Największych zmian dokonał jednak dopiero Fryderyk II Wielki, który zlecił całkowitą przebudowę wyglądu większości ulic ulic oraz placów miejskich, a także polecił wznieść w miejscowym parku przepiękny rokokowy Pałac Sanssouci. Wówczas to Poczdam stał się dla Berlina był tym czym Wersal dla Paryża, monarszą siedzibą otoczoną lasami, jeziorami i licznymi barokowymi pałacami. W kolejnych latach Sanssouci było sukcesywnie powiększane i rozbudowywane o kolejne budowle. Pod koniec II wojny światowej podczas alianckich nalotów część miasta została praktycznie doszczętnie zrównana z ziemią. Część budowli jednak ocalała, w tym Pałac Sanssouci. Kolejne zniszczenia i zaniedbania przyniosły czasy komunizmu. Wtedy to władze miejskie zdecydowały się na budowę nowych osiedli mieszkaniowych, mieszając starą zabytkową zabudowę z nowoczesną architekturą. Po upadku komunizmu i zjednoczeniu Niemiec zabytki Poczdamu zostały poddane gruntownej rewitalizacji.
Zwiedzanie
Najstarsza część Poczdamu rozlokowana jest wokół rozległego Starego Rynku (Alten Markt), przy którym znajduje się dawna siedziba władz miejskich - Stary Ratusz (Altes Rathaus). Budowla pochodzi z połowy XVIII wieku i wyróżnia ją fronton z kolumnami oraz zwieńczona kopułą, okrągła wieża ze złocistym posągiem Atlasa na jej szczycie. Obecnie swoją siedzibę ma tu muzeum kultury. Jednak największą atrakcją miasta jest monumentalny zespół parkowo-pałacowy Sanssouci. Ta imponująca letnia rezydencja Hohenzollernów wzięła swą nazwę od trybu życia jaki wiódł w niej król - "sans souci" (bez trosk i zmartwień). Pałac ten stanowi jedno z największych osiągnięć niemieckiego rokoka i w 1990 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Pozostałe ważne zabytki miasta jakie warto zobaczyć to m.in. Pałac Cecilienhof, XIX wieczny kościół św. Piotra i Pawła, XIX wieczny protestancki kościół św. Mikołaja (St. Nikolaikirche), wzorowana na rzymskim łuku triumfalnym Brama Brandenburska (Brandenburger Tor) oraz osiedle drewnianych domów zwane Kolonią rosyjską (Kolonia Alexandrowka).
Konferencja poczdamska
Latem 1945 roku w pałacu Cecilienhof w Poczdamie miało miejsce słynne spotkanie przywódców koalicji antyhitlerowskiej, tzw. wielkiej trójki. W spotkaniu wzięli udział przywódca Związku Radzieckiego Józef Stalin oraz prezydent USA Harry Truman, który zastąpił zmarłego w kwietniu Franklina Delano Roosevelta. Trzecim uczestnikiem konferencji był premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill, którego zastąpił od 28 lipca nowy premier tego państwa, Clement Attlee. W czasie obrad ustalone zostały zasady powojennej reorganizacji Europy (wstępne decyzje w tej sprawie zapadły podczas wcześniejszego spotkania w Jałcie). Podczas konferencji zdecydowano m.in. denazyfikacji i demilitaryzacji Niemiec i ich podziale na cztery strefy okupacyjne, a także o pociągnięciu do odpowiedzialności hitlerowskich zbrodniarzy wojennych (tzw. proces norymberski). Ustalono również, że zachodnia granica Polski będzie odtąd przebiegać wzdłuż Odry i Nysy Łużyckiej.
