Bazylika Eufrazjana w Poreč (Eufrazijeva bazilika)

Poreč to malownicze miasteczko w zachodniej Istrii, położone na wybrzeżu Morza Adriatyckiego. Jest to jedno z najstarszych miast półwyspu, którego historia VI wieku p.n.e. Wtedy to znajdowała się tu niewielka Ilyrysjka rybacka osada. W późniejszym czasie wioska przejęta została przez Rzymian, którzy wybudowali tu jeden ze swoich licznych warownych obozów. Po upadku Cesarstwa Poreč zajęty został przez Gotów a w połowie VI wieku miasto dostało się we władanie cesarstwa bizantyjskiego. To właśnie wtedy przeżywało ono swój największy rozkwit. W tym czasie z polecenia biskupa Eufrazjana rozpoczęta została budowa bazyliki. Przy jej budowie pracowali specjalnie sprowadzeni do Poreča wybitni architekci i rzemieślnicy z Rawenny i Konstantynopola. Powstała wtedy jedna z najwspanialszych bizantyjskich świątyń w całej Europie. Bazylika zachowała się do czasów obecnych i po dziś dzień zachwyca swoimi pięknymi bogato zdobionymi kolorowymi bizantyjskimi mozaikami. Przedstawiają one głównie sceny z życia Jezusa oraz jego matki Maryi. Ciekawostkę stanowi fakt, że część z tych mozaik została przeniesiona ze świątyń pogańskich. W kaplicy kościelnej znajdują się złożone w 1354 roku relikwie będącego patronem i opiekunem miasta św. Maura. W 1997 roku Bazylika Eufrazjana jako jeden z najwspanialszych przykładów architektury bizantyjskiej w Europie została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zwiedzając stare miasto w Poreču warto także zobaczyć wybudowany w tym samym okresie co bazylika Pałac Biskupi (obecnie siedziba Muzeum Sztuki Sakralnej), XII wieczny romański Dom Pod Dwoma Świętymi, XVIII wieczny barokowy Pałac Sinčic, pochodzące z II wieku n.e. ruiny świątyni Neptuna, XV wieczną Kule Pietra de Mula (okrągła wieża miejska), barokowy kościół Franciszkanów, zbudowany w XIV wieku gotycki Pałac Zuccato oraz Peterokutną kulę (wysoką wieżę) z pochodzącymi z przełomu XIII i XV wieku pozostałości murów obronnych miasta.