Madryt (Madrid)

Madryt to stolica i zarazem największe miasto Hiszpanii, położone na Wyżynie Kastylijskiej nad rzeką Manzanares (dopływ Jaramy) u podnóża masywu górskiego Sierra de Guadarrama. Według miejscowych legend i podań miasto założone zostało przez syna króla Toskanii i Mantui Tyrrheniusa, Ocno Bianora. Obecnie stolica Hiszpanii jest jednym z najstarszych i największych miast Europy. Jej początki sięgają starożytności, kiedy to Rzymianie założyli to jedną ze swoich kolonii. Wtedy to miasto nazywane było Manzanares. Inne źródła podają zaś, że pierwotną nazwą miasta była Ursaria. Związane to było prawdopodobnie z dużą populacją niedźwiedzi zamieszkujących niegdyś okoliczne tereny. Zwierze to występuje w herbie Madrytu, a na głównym placu miejskim (Puerta del Sol) ustawiony jest posąg brązowego niedźwiedzia, zjadającego owoce z drzewa poziomkowego (chruścina). W zapiskach historycznych pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z dokumentów datowanych na X stulecie. Wtedy to wokół mauretańskiego zamku Madżrid (obecnie Pałac Królewski) zaczęła formować się osada. Prawa miejskie, a co za tym liczne przywileje oraz ulgi Madryt otrzymał już w 1118 roku, jednak jego największy rozkwit przypadł na okres XVI wieku, kiedy to właśnie tu zwoływane były posiedzenia kortezów (parlamentu hiszpańskiego). Po rozbudowie Pałacu Alkazar w 1561 roku król Hiszpanii Filip II przeniósł stolicę Hiszpanii z Toledo do Madrytu. Wtedy to miasto stało się największym ośrodkiem handlowym i gospodarczym kraju. W latach trzydziestych XIX wieku miasto zostało zmodernizowane i znacznie odnowione, co było równoznaczne ze znacznym rozrostem i powiększeniem się jego obszaru. Ważną datą w historii Madrytu jest 2 maja 1808 roku, kiedy to w mieście wybuchł bunt (Dos de Mayo) przeciwko okupującym Hiszpanię wojskom napoleońskim. Powstanie zostało jednak bardzo szybko i krwawo stłumione. Podczas zamieszek zginęło kilkuset Hiszpanów i około 150 Francuzów. Zryw ludności Madrytu uwiecznił na swych obrazach i grafikach malarz hiszpański Francisco Goya (1746-1828), który sam - należąc do zwolenników Francji - po wojnie musiał wyemigrować do Bordeaux, by uniknąć represji. Ostatecznie Francuzi zostali wyparci z Półwyspu Iberyjskiego w 1814 roku. Obecnie Madryt jest jednym z najbogatszych i najprężniej rozwijających się ośrodków miejskich w całej Unii Europejskiej. Miasto słynie z doskonałej kuchni, bogatej oferty artystycznej, znakomitych galerii i muzeów, świetnej sceny muzycznej i eleganckich sklepów. Oprócz wielu zabytków, spotkać można tu także wiele wzniesionych po II wojnie światowej nowoczesnych budowli.

Zwiedzanie

Zdecydowana większość atrakcji turystycznych Madrytu znajduje się na obszarze centrum miasta, pomiędzy Placio Real a parkiem El Retiro. Zwiedzanie najlepiej zacząć z głównego placu miasta Puerta del Sol (Brama Słońca) skąd można do większości zabytków dotrzeć na piechotę. Jest to hiszpański "kilometr zero", oznaczony płytą chodnikową naprzeciwko wieży zegarowej, czyli punkt, od którego mierzy się wszystkie odległości. W XV wieku znajdowały się tu rogatki miasta przy których stała Puerta del Sol (Brama Słońca) po której pozostała tylko nazwa placu. Na placu znajduje się wybudowany w 1994 roku pomnik Karola III oraz uznawany za jeden z symboli miasta brązowy posąg niedźwiedzia zjadającego owoce z drzewa poziomkowego stanowiący ulubione miejsce schadzek. W sylwestra o północy mieszkańcy zbierają się tu, by zgodnie z tradycją by zjeść 12 winogron, jedno po każdym uderzeniu zegara. Innym ważnym placem miejskim jest założony na planie prostokąta o bokach 129 x 94 metry Plaza Mayor (Główny Plac). W okresie średniowiecza, był to zwykły rynek usytuowany poza murami miasta, który wraz z rozwojem Madrytu stał się jego integralną częścią. Od tego czasu miejsce to stało się świadkiem wielu ważnych wydarzeń. Odbywały się tu m.in. koronacje królów, celebrowano uroczystości, ogłaszano ważne informacje, a także organizowano corridy i wystawiano sztuki teatralne. Obecnie w każdą niedzielę odbywa się tu giełda znaczków pocztowych i monet. Kolejny plac na który warto się udać to Plaza de Cibeles na którym znajduje się imponujący budynek Poczty Głównej oraz okazała fontanna z posągiem frygijskiej bogini płodności Kybele. Wzniesiono ją w latach 1777-1782, a do jej budowy wykorzystano przeszło 10 ton kamieni. Plaza de Cibeles stanowi także ulubione miejsce kibiców Realu Madryt, którzy właśnie tutaj spotykają się przed i po meczach swojej drużyny. Wokół placu uwagę przykuwa kilka okazałych gmachów, m.in. imponujący gmach poczty głównej Palacio de Comunicaciones oraz neobarokowy Palacio de Linares. Jedną z głównych ulic Madrytu jest słynna Gran Via, która uznawana jest za najbardziej reprezentacyjną ulicę miasta. Wzdłuż niej ciągną się imponujące budynki i gmachy z których najbardziej znany to usytuowany na jej początku Metrópolis. Został wybudowany na początku XX wieku według projektu Jules'a i Raymonda Février dla towarzystwa ubezpieczeniowego La Unión y el Fénix. Charakterystycznym elementem budynku jest majestatyczna kopuła, ze złotymi zdobieniami, ukoronowana figurą Wiktorii.

Pałac Królewski

Jednym z najważniejszych i największych zabytków Madrytu jest monumentalny Pałac Królewski (Palacio Real). Rezydencja wzniesiona została w XVIII wieku na polecenie króla Hiszpanii, Filipa V Burbona (1683-1746) i od tego czasu stanowi główną siedzibę królewską. Budowlę usytuowano w miejscu dawnej mauretańskiej twierdzy, której korzenie sięgają IX wieku. Pałac zaprojektowany został w stylu baroku włoskiego według projektu znanego włoskiego architekta Filippo Juvara (1676-1736). Zarówno wnętrza jak i otoczenie rezydencji utrzymane są w stylu rokoko i klasycystycznym. Budowla posiada aż 2800 pomieszczeń z czego tylko część udostępniona jest dla zwiedzających.

Katedra Matki Bożej Almudena

W bezpośrednim sąsiedztwie Pałacu Królewskiego wznosi się okazała neoklasycystyczna rzymskokatolicka Katedra Almudena (Catedral de la Almudena). Jej budowę planowano już w XVI stuleciu, ale prace rozpoczęte zostały dopiero w drugiej połowie XIX wieku i trwały aż do 1993 roku. Jednym z inicjatorów budowy świątyni była królowa Hiszpanii, Maria de las Mercedes Orleańska (1860-1878). Budowla reprezentuje styl neoklasyczny a jej wnętrze utrzymane jest w stylu neogotyckim. Odwiedzając świątynię warto zwrócić uwagę na VI-wieczny neoromański obraz przedstawiający Dziewicę z Almunden.

Klasztor Klarysek Bosych Królewskich

Klasztor Klarysek Bosych Królewskich (Descalzas Reales) powstał z fundacji Joanny Austriackiej (Juana de Austria), córki cesarza Karola V i matki króla Sebastiana Portugalskiego. Pierwsze mniszki sprowadził z Gandii św. Franciszek Borgia (Francisco de Borja) domniemany kochanek Juany de Austria. Zgodnie z założeniem fundatorki, Descalzas Reales stał się elitarnym schronieniem dla młodszych córek szlacheckich oraz owdowiałych monarchiń. Każda z nowicjuszek przekazywała na rzecz klasztoru swój posag. W skład całego założenia wchodzą: pochodzący z przełomu XVI i XVII wieku kościół oraz liczne zabudowania klasztorne. Obecnie w jego murach ma swoją siedzibę muzeum skrywające wiele wysokiej klasy dzieł sztuki.

Pozostałe Zabytki Madrytu

• Templo de Debod - jest to starożytna egipska świątynia, która została przekazana Hiszpanii w roku 1968 w ramach podziękowania za pomoc w ratowaniu zabytków starożytnej architektury. Pochodzi ona z II wieku p.n.e. z południowego Egiptu i niegdyś stanowiła miejsce kultu boga Amona, sprawcy niewidzialnego wiatru i Izydy, bogini płodności oraz opiekunki rodzin.
• Puente de Segovia - jest to spinający brzegi rzeki Manzanares kamienny most. Wzniesiono go w latach 1572-1588 co czyni go najstarszą tego typu budowlą w Madrycie. Na przestrzeni wieków przeprawa była kilkukrotnie przebudowywana i powiększana (m.in. w latach 1935–1943 rozszerzono go z 8,65 do 31 metrów).
• Bazylika San Francisco El Grande - jest to klasycystyczny kościół który wzniesiony został w XIII wieku przy klasztorze Franciszkanów. Swój obecny kształt świątynia uzyskała w czasie ostatniej większej przebudowy jaka przeprowadzona została w latach sześćdziesiątych XVIII stulecia. W 1869 roku w bazylice urządzono panteon narodowy. Wtedy też przeniesiono tu szczątki hiszpańskiego poety epoki baroku Francisa de Quevedo (1580-1645) oraz hiszpańskiego architekta Ventury Rodrígueza (1717-1785).
• Pałac de Cibeles (Palacio de Cibeles) - budowla wzniesiona została w 1919 roku i obecnie uchodzi za jeden z pierwszych przykładów hiszpańskiej architektury modernistycznej. Przed jego frontem znajduje się okazała XVIII-wieczna fontanna (Fuente de Cibeles) z posągiem frygijskiej bogini Kybele. Obecnie w murach pałacu ma swoją siedzibę Rada Miasta oraz centrum kultury Paseo del Arte.
• Pałac Świętego Krzyża (Palacio de Santa Cruz) - wzniesiony został w latach 1629-1643 na polecenie ówczesnego króla Hiszpanii, Filipa IV Habsburga (1605-1665) według projektu hiszpańskiego architekta Juana Gómeza de Mora (1586-1648). Budowla posiada dwie charakterystyczne wieże i reprezentuje styl madryckiego baroku. Początkowo pałac służył jako dworskie więzienie, a obecnie ma tu swoją siedzibę Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
• Kościół św. Andrzeja Apostoła (Iglesia de San Andrés Apostol) - jego początki sięgają XII stulecia, kiedy to wzniesiona została tu pierwsza świątynia. W kolejnych wiekach budowla było kilkukrotnie przebudowywana i powiększana. Ostatnia większa modernizacja miała miejsce w XVII wieku po której kościół utracił swój średniowieczy charakter. W jego wnętrzu warto zobaczyć bogato zdobioną kaplicę św. Izydora (Capilla de San Isidro).
• Las Ventas - jest najsłynniejsza w Hiszpanii arena walk byków. Otwarta została w 1931 roku i każdego roku podczas fiesty na część św. Izydora (maj-czerwiec) gromadzi najlepszych matadorów z kraju. Walki odbywają się tu także w sezonie (od czerwca do października) w każdą niedzielę i święta. Budowla reprezentuje styl neomudéjar.
• Cafe de Oriente - znajduje się przy placu Plaza de Oriente w kamienicy nr. 2 naprzeciwko Pałacu Królewskiego. Mieści się w piwnicach dawnego monastyru i urządzona została z barokowym przepychem. Kawiarnia uhonorowana została gwiazdką od Michelina.
• Café Gijon - jest to słynna kawiarnia gdzie na przełomie XIX i XX wieku spotykali się (i do dziś spotykają) artyści, politycy, pisarze i inne znaczące dla historii Hiszpanii osobistości. Przez miejscowych nazywana jest często także Gran Café de la historia de Espaňa.

Muzea w Madrycie

• Prado (Museo del Prado) - mieści się w XVIII wiecznym klasycystycznym budynku przy ulicy c/Ruiz de Alarcón 23 i uchodzi za jedno z najważniejszych i największych muzeów sztuki na świecie. Zostało utworzone w 1819 roku przez króla Ferdynanda VII (1784-1833) na prośbę jego drugiej żony, Marii Izabeli. Za podstawę kolekcji muzealnej posłużyły prywatne zbiory sztuki królów hiszpańskich, jakie gromadzone były już od XVI wieku. Prezentowane jest tu m.in. malarstwo hiszpańskie, włoskie, flamandzkie czy francuskie a także rzeźba grecka i rzymska. Ponadto jest tu także bogaty zbiór rysunków i grafik od XV do XIX wieku. Obecnie jest to jedno z najliczniej odwiedzanych muzeów na świecie. Placówka szczyci się kolekcją przeszło 35 tysięcy eksponatów.
• Muzeum Narodowe Centrum Sztuki Królowej Zofii (Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía) - mieści się w dawnym gmachu Hospital General przy ulicy c/Santa Isabel 52 i poświęcone przede wszystkim sztuce hiszpańskiej (ale znajdują się w tu także nieliczne pracy artystów z innych krajów). Stała ekspozycja znajduje się na drugim i czwartym piętrze. Są tam m.in. sale poświęcone twórczości Pabla Picassa, Salvadora Dalego czy Joana Miró. W kolekcji muzeum są m.in. takie obrazy jak Guernica, Pejzaż z Cadacués czy Wypadek.
• Muzeum Thyssen-Bornemisza (Museo Nacional Thyssen-Bornemisza) - mieści się w Palacio de Villahermosa przy ulicy Paseo del Prado 8 i prezentuje m.in. obrazy z kolekcji barona Heinricha Thyssena-Bornemiszy i jego syna Hansa Heinricha Thyssena-Bornemiszy. Obejrzeć można tu m.in. dzieła Tycjana, Giovanniego Battisty Pittoniego, Francisca Goi, Caravaggio, Vincenta van Gogha czy Camille'a Pissarra.
• Królewska Akademia Sztuk Pięknych św. Ferdynanda (Real Academia de Bellas Artes de San Fernando) - mieści się w budynku Akademii przy ulicy c/Alcalá 13 i prezentuje bogatą kolekcję hiszpańskiego malarstwa oraz rzeźby hiszpańskiej i zagranicznej z okresu XVI–XX wieku. Sama uczelnia założona została w 1752 roku przez ministera José de Carvajal y Lancastera oraz ówczesnego króla Hiszpanii, Ferdynanda VI Hiszpańskiego.
• Narodowe Muzeum Archeologiczne (Museo Arqueológico Nacional) - mieści się w neoklasycystycznym gmachu zwanym El Palacio de Biblioteca y Museos przy ulicy c/Serrano 13 i prezentuje różnego rodzaju znaleziska oraz artefakty pochodzące z krajów Półwyspu Iberyjskiego, basenu Morza Śródziemnego, Ameryki Łacińskiej i Azji. Założone zostało w 1867 roku przez królową Izabelę II (1830-1904) w celu konserwacji, uporządkowania i prezentacji zabytków archeologicznych, etnograficznych i sztuk dekoracyjnych oraz numizmatów, zgromadzonych w zbiorach hiszpańskich władców w Bibliotece Królewskiej, Królewskim Gabinecie Historii Naturalnej oraz w innych państwowych instytucjach. Obejrzeć tu można m.in. kopie paleolitycznych malowideł naskalnych i czaszek ludzi pierwotnych, egipskie sarkofagi, amulety, posągi czy rzymską ceramikę i rzeźbę. W muzeum prezentowane są także m.in: skarb z Javea, skarb z Alisede oraz zespół przedmiotów wizygockich z Guarrazar (tzw. skarb z Guarrazar).
• Narodowe Muzeum Nauk Przyrodniczych (Museo Nacional de Ciencias Naturales) - znajduje się przy ulicy c/José Gutiérrez Abascal 2 i prezentuje bogate zbiory z takich dziedzin nauki jak m.in. geologia, zoologia, botanika, mineralogia czy paleontologia. Jego początki sięgają XIII wieku i związane są z Królewskim Gabinetem Historii Naturalnej, który powstał z inicjatywy Karola III. W późniejszym czasie przekształcono go w muzeum w którym jak do tej pory zgromadzono przeszło 6 milionów eksponatów. Obejrzeć tu mnożna m.in. szkielety prehistorycznych zwierząt, modele dawno wymarłych gatunków, kamienny meteoryt (który spadł w Villanueva de Sixena w 1773 roku) czy repliki dinozaurów. Symbolem muzeum jest ustawiony w holu głównym szkielet słonia afrykańskiego.
• Muzeum Sztuki Zdobniczej (Museo Nacional de Artes Decorativas) - mieści się w okazałym gmachu przy ulicy Montalbán 12 i prezentuje ekspozycje związane z życiem codziennym w Hiszpanii od czasów fenickich aż po XX wiek. Obejrzeć można tu m.in. hiszpańską sztukę zdobniczą, kolekcję dawnych strojów religijnych, hiszpańskie dywany, różnego rodzaju wyroby rzemiosła artystycznego czy w pełni wyposażoną kuchnię z XVIII wieku.
• Muzeum Kolejnictwa (Museo Nacional de Ferrocarril) - mieści się w zabytkowym dworcu stacji Madrid-Delicias przy ulicy Paseo de las Delicias i prezentuje wystawy związane z hiszpańską koleją od początków jej istnienia aż po czasy współczesne. Obejrzeć można tu dawne lokomotywy parowowe, stare elektrowozy oraz zabytkowe wagony kolejowe.
• Muzeum Morskie (Museo Naval) - mieści się na pierwszym piętrze budynku Ministerstwa Hiszpańskiej Marynarki Wojennej (Cuartel General de la Armada) przy ulicy Paseo del Prado i prezentuje liczne zbiory związane z hiszpańskimi wyprawami morskimi oraz historią marynarki hiszpańskiej. Obejrzeć można tu m.in. kolekcję makiet statków należących do hiszpańskiej Korony, relacje z podróży Krzysztofa Kolumba, pochodzącą z 1513 roku mapę hiszpańskiego podróżnika i kartografa Juana de la Cosa z zarysami brzegów Ameryki oraz część wyposażenia hiszpańskiego galeonu San Diego który zatonął w 1600 roku w zatoce Manila na Filipinach, po uszkodzeniach jakie doznał w czasie walki z holenderskimi okrętami wojennymi.
• Muzeum Strojów (Museo del Traje) - znajduje się przy Avenida Juan de Herrera 2 i prezentuje niezwykle bogatą kolekcję strojów regionalnych i historycznych. Obejrzeć tu można m.in. pochodzący z końca XVI wieku dublet kobiecy, XVIII-wieczną kolekcję damskich żakietów czy dawną odzież mękską
• Muzeum Cerralbo (Museo Cerralbo) - mieści się w klasycystycznym pałacu rodziny Cerralbo przy ulicy c/Ventura Rodríguez 17 i prezentuje część prywatnej kolekcji zmarłego w 1922 roku hiszpańskiego podróżnika Markiza de Cerralbo na którą składają się liczne dzieła sztuki, eksponaty archeologiczne i antyki. Obejrzeć można tu m.in. obrazy różnych europejskich artystów z okresu od XVI do XIX wieku, rzeźbę, rysunki, grafikę, monety, medale, broń i zbroje, zegarki, ceramikę, stare meble oraz dywany.
• Muzuem Lázaro Galdiano (Museo Lázaro Galdiano) - mieści się w okazałej neorenesansowej rezydencji przy ulicy c/Serrano 122 i prezentuje pokaźną kolekcję różnego rodzaju przedmiotów oraz dzieł sztuki jakie zostały zgromadzone przez hiszpańskiego finansistę José Lázaro Galdiano. Obejrzeć tu można m.in. rzadkie egzemplarze książek i manuskryptów, szkatułki z emaliowanego drewna, wyroby ze srebra i złota, kryształy górskie, renesansowe wyroby z brązu średniowieczne witraże oraz kolekcję malarstwa hiszpańskiego i europejskiego. Są ru prace takich artystów jak m.in. Bartolomé de Castro, El Greco, Francisco de Zurbarán, Bartolomé Esteban Murillo, Diego Velázquez, Quentin Metsys, Hieronim Bosch, Francisco Goya, Pieter Brueghel (młodszy), Lucas Cranach młodszy, Albrecht Dürer, Rembrandt, Antoon van Dyck czy Giovanni Battista Tiepolo.
• Muzeum Historii Madrytu (Museo de San Isidro. Los Orígenes de Madrid.) - mieści się w barokowym budynku przy ulicy c/Fuencarral 78 i prezentuje ekspozycje obrazujące rozwój i historię Madrytu od XVI wieku aż do połowy XX wieku. Placówka podzielona jest na trzy części: Madrid, Villa, Corte y capital de dos mundos (Madryt, miasto, dwór i stolica dwóch światów - XVI-XVIII wiek), Madrid, Centro ilustrado del poder (Madryt, oświecone centrum władzy - XVIII wiek) oraz Madrid, El sueno de una ciudad nueva (Madryt, marzenie o nowym mieście XIX wiek). Obejrzeć tu można m.in. makiety, plany, obrazy czy fotografie dokumentujące rozwój miasta.
• Muzeum Romantyzmu (Museo del Romanticismo) - mieści się w XVIII-wiecznym pałacu przy ulicy c/San Mateo 13 i prezentuje malowidła oraz zabytkowe meble z epoki romantyzmu. Obejrzeć można to bogato wyposażone wnętrza w których eksponowane są meble z epoki, obrazy czy różnego rodzaju przedmioty dekoracyjne.
• Muzuem Figur Woskowych (Museo de Cera) - znajduje się przy Pl. de Colón 1 i prezentuje przeszło 450 figur woskowych gwiazd kina, znanych muzyków, polityków, bohaterów popularnych kreskówek czy hierarchów kościelnych. Są tu m.in. Cristiano Ronaldo, Tom Cruise, Clint Eastwood, Penélope Cruz, Justin Bieber, Barack Obama, Taylor Swift, Leonardo Dicaprio czy Angelina Jolie.
• Muzeum Ameryki (Museo de América) - znajduje się przy ulicy Avenida Reyes Católicos 6 i prezentuje historię, kulturę oraz sztukę obu Ameryk od czasów prehistorycznych do współczesnych ze szczególnym uwzględnieniem archeologii kultur prekolumbijskich, etnografii i sztuki kolonialnej. W placówce zgromadzono przeszło 6,5 tysiące ceramicznych naczyń i figurek z Mezoameryki, Obszaru Przejściowego i Andów, blisko 800 różnego rodzaju narzędzi i rzeźb kamiennych, 700 zabytków sztuki złotniczej i metalurgii, 300 tkanin oraz 1200 przedmiotów z drewna i innych materiałów. Do najważniejszych eksponatów należą tzw. Stela Madrycka, kodeksy: Trocortesiano i Tudela oraz kolekcja kolumbijskiego złota w tym zachowane skarby kultury Quimbaya.
• Muzeum ICO (Museo ICO) - znajdujesię przy ulicy c/Zorrilla 3 i prezentuje kolekcję hiszpańskiej sztuki współczesnej XX wieku. Obejrzeć tu można m.in. nowoczesną rzeźbę, rysunki Pabla Picassa a także współczesne malarstwo hiszpańskie.
• Muzeum Sorolla (Museo Sorolla) - mieści się w dawnej pracowni XX-wiecznego hiszpańskiego malarza i grafika Joaquína Sorolli przy ulicy P.o del Gral. Martínez Campos 37 i prezentuje kolekcję jego prac. Sorolla pod względem liczby namalowanych dzieł był jednym z najbardziej płodnych hiszpańskich artystów. Oprócz dzieł Sorolli w muzeum obejrzeć można obejrzeć również dzieła innych malarzy (m.in. Martina Rico Ortegi). Na terenie placówki znajdują się także oryginalne meble z epoki.
• Muzeum Geologiczne (Museo Geominero) - znajduje się przy ulicy c/Ríos Rosas 23 i prezentuje niezwykle bogatą kolekcje minerałów, skał i skamieniałości ze wszystkich regionów Hiszpanii oraz jej byłych terytoriów kolonialnych.
• Muzeum Szynki (Museo del Jamon) - znajduje się przy ulicy c/S. Jerónimo 6 i prezentuje historię wyrobu hiszpańskiej szynki.
• Muzeum Niewidomych (Museo Tiflológico) - znajduje się przy ulicy c/La Coruna 18 i przeznaczone jest dla osób mających problemy ze wzrokiem. Wszystkie eksponaty można tu dotykać rękami by poczuć ich fakturę oraz kształt. Kolekcję tworzą wiernie odtworzone modele znaych budowli czy pomników jakie spotkać można na terenie Hiszpanii.
• Muzeum Mahou (Museo Mahou) - mieści się w Palacio del Duque del Infantado przy ulicy c/Don Pedro 1 i prezentuje różnego rodzaju eksponaty historyczne należące do firmy browarniczej Mahou. W placówce zapoznać się można m.in. proces produkcji piwa.
• Muzeum Techniki (The Robot Museum) - mieści się w Centro Comercial ABC Serrano przy ulicy c/Serrano 61 i prezentuje bogatą kolekcję robotów ze znanych filmów. Są to takie roboty jak m.in. Sony Aibo, Honda Asimo czy StarWars Droids: R2-D2 i C-3PO. Placówka szczyci się także największą na świecie kolekcja robotów-psów.
• Muzeum Lotnictwa i Astronautyki (Museo de Aeronáutica y Astronáutica) - znajduje się na terenie portu lotniczego Madryt-Cuatro Vientos i prezentuje samoloty, statki powietrzne i różnego rodzaju akcesoria lotnicze, które stanowią historyczne dziedzictwo hiszpańskich sił powietrznych. Dla zwiedzających udostępnione jest siedem hangarów. Obejrzeć można tu m.in. hiszpański samolot Villanova Acedo, samolot Breguet 19 GR nazywany Jesus del Gran Poder, który przekroczył Atlantyk w 1929 roku czy replikę samolotu Cuatro Vientos, który w 1933 roku przeleciał z Hiszpanii na Kubę.
• Muzeum Realu Madryt (Museo de Real Madrid) - znajduje się na terenie stadionu Santiago Bernabéu przy ulicy Avenida de Concha Espina 1 i prezentuje historię klubu piłkarskiego Real Madryt. W placówce zgromadzono przeszło 200 tysięcy eksponatów. Obejrzeć tu można m.in. puchary, liczne trofea, koszulki, buty czy pamiątkowe zdjęcia. W muzeum jest też specjalna ściana na której znajdują się wizerunki wszystkich zawodników, którzy grali w drużynie.
• Muzeum Mennica (Museo Casa De La Moneda) - znajduje przy ulicy c/Doctor Esquerdo 36 i prezentuje bogatą kolekcję zabytkowych monet, banknotów i znaczków pocztowych. Ekspozycja obrazuje historię pieniędzy począwszy od czasu ich wynalezienia aż po czasy obecne.
• Muzeum Nauki i Techniki (Museo Nacional de Ciencia y Tecnología) - znajduje przy ulicy c/Pintor Murillo 15 i prezentuje liczne wynalazki i przedmioty dokumentujące postępy ludzkości w niemal każdej dziedzinie nauki. W placówce zgromadzono przeszło 15 tysięcy różnego rodzaju przyrządów i instrumentów naukowych jakie wykorzystywane były przez ludzkość począwszy od XVI wieku aż po czasu obecne.

Gatos

Na rodowitych mieszkańców Madrytu (madrilenos) mówi się często gatos, czyli koty. Związane jest to z jedną z miejscowych legend opowiada historię jednego z żołnierzy Alfonsa VI z czasów rekonkwisty. W czasie szturmowania miasta wspiął się po murze obronnym z niebywałą zwinnością używając do tego jedynie sztyletu. Dzięki temu wyczynowi zdobył przydomek "Gato" czyli kot. W późniejszym czasie całą jego rodzinę oraz potomków zaczęto nazywać kotami a w konsekwencji przeszło to także na mieszkańców Madrytu.

Ciekawostki

• Madryt leży na wysokości aż 600 metrów n.p.m. co czyni z niego najwyżej położoną stolicą Unii Europejskiej;
• Madryt to drugie co do wielkości (po Berlinie) miasto w Unii Europejskiej;
• W Madrycie znajduje się najstarsza restauracja (Sobrino de Botín) na świecie, która założona została w 1725 roku i działa po dziś dzień;
• W madryckim parku Parque de Berlín znajdują się trzy oryginalne bloki kamienne pochodzące z Muru Berlińskiego;
• Najkrótsza ulica Madrytu calle Rompelanzas ma zaledwie 20 metrów długości, najdłuższa zaś, calle de Alcalá liczy sobie 10 km;
• Najwyższym budynkiem w Madrycie jest wybudowany w 2009 roku biurowiec Torre de Cristal, który ma 250 metrów wysokości.

Multimedia