Zamek w Óbidos (Castelo de Óbidos)

Óbidos to niezwykle malownicze i otoczone kamiennymi murami średniowieczne miasteczko w zachodniej Portugalii, położone w pobliżu uniwersyteckiego miasta Caldas da Rainha (Kurort Królowej). Jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa oppidum oznaczającego osiedle obronne zakładane głownie w miejscach chronionych ukształtowaniem terenu. Symbolem i zarazem największą atrakcją turystyczną Óbidos są otaczające je monumentalne mury obronne oraz imponujący warowny zamek (Castelo dos Dinis). Początki miasta sięgają czasów starożytnych kiedy to znajdowała się tu celtycka osada. W późniejszym czasie wioska ta została zajęta przez Rzymian, którzy założyli to jeden ze swoich obozów warownych. W okresie średniowiecza miasto okupowane było przez Maurów, za panowania których wzniesiony został potężny warowny zamek. Po rekonkwiście, kiedy to Óbidos przeszło w ręce chrześcijan, ówczesny król Portugalii - Dionizy I zwany Rolnikiem (1261-1325) polecił odnowić miasto oraz umocnić miejscową warownię, którą to podarował w prezencie ślubnym swojej przyszłej małżonce Izabeli Aragońskiej (1271-1336). W 1755 roku miasto zostało nawiedzone i zniszczone przez trzęsienie ziemi. Pieczołowicie odbudowane stanowi obecnie jedną z ciekawszych atrakcji regionu. W murach zamku urządzona została luksusowa Pousada (tak określane są w Portugalii hotele utworzone w obiektach historycznych), a w sezonie letnim bardzo często organizowane są tu różnego rodzaju imprezy oraz wydarzenia kulturalne tak jak m in. turnieje rycerskie czy dni średniowiecza. Pozostałe ciekawe zabytki Óbidos to m in. XVI wieczny kościół św. Piotra (Igreja de São Pedro), XIV wieczna kapliczka św. Marcina (Capela de São Martinho), XVi wieczny pręgierz (pelourinho) oraz kościół Najświętszej Marii Panny (Igreja de Santa Maria).

Ciekawostka

Óbidos to miejsce nierozerwalnie związana z kobiecością. W czasach średniowiecznych miasto stanowiła własność królowych, a w XVII wieku większość swojego życia spędziła tu portugalska malarka Josefa de Óbidos (1630-1684). Uważana jest ona za jedną z nielicznych znanych artystek epoki baroku. Jej prace dotyczą w większości tematyki religijnej i charakteryzują się niezwykle bogatą kolorystyką i wiernym odwzorowaniem szczegółów.