Bad Dürkheim to miasto uzdrowiskowe w południowo-zachodnich Niemczech, położone przy wschodnim krańcu Lasu Palatynackiego (Pfälzerwald) w dolinie rzeki Isenach (lewy dopływ Renu). Jednym z ciekawszych zabytków są tu usytuowane przy zachodnich rubieżach miasta nad brzegiem rzeki na malowniczym wzgórzu ruiny średniowiecznego klasztoru Limburg (Kloster Limburg). Jego początki sięgają drugiej dekady XI wieku, kiedy to ówczesny król Niemiec Konrad II Salicki (990-1039) polecił przekształcić miejscową warownie w opactwo benedyktynów. Wkrótce potem rozpoczęta została budowa kościoła, którego uroczysta konsekracja miała miejsce już w czasach rządów syna Konrada, Henryka III Salickiego (1017-1056). Na przestrzeni wieków klasztor był wielokrotnie najeżdżany i niszczony podczas walk o dominację w regionie. Podczas jednego z nich jaki miał miejsce w 1470 roku świątynia została niemal całkowicie zniszczona. Klasztor odbudowano częściowo w latach 1510-1554. Jednak jeszcze w tym samym wieku w wyniku reformacji został on zsekularyzowany a mnisi wypędzeni. Ostatecznie po wojnie trzydziestoletniej jaka miała miejsce w latach 1618-1648 budowla została opuszczona i od tego czasu zaczęła popadać w ruinę. Gruntowne prace renowacyjne zostały przeprowadzone dopiero w latach 1969-1982. W ramach prac odtworzono część murów a także odbudowano północną wieżę. Z klasztorem związane są dwie gotyckie figury Limburskiej Madonny, które odnaleziono w 1842 roku w pobliskim miasteczku Grethen. Pierwsza z nich trafiła do kościoła Najświętszej Marii Panny na Kapitolu (St. Maria im Kapitol ) w Kolonii, a druga przechowywana jest w kościele św. Seweryna (Severikirche) w Fuldzie.
