Narwa (Narva) to miasto w północno-wschodniej Estonii, położone nad rzeką o takiej samej nazwie oddzielającą je od rosyjskiego Iwanogrodu. Jedną z jego największych atrakcji turystycznych jest usytuowany nad brzegiem rzeki monumentalny zamek Hermana. Twierdza ta wzniesiona została w XIII wieku przez Duńczyków. W połowie XIV wieku zamek został zakupiony przez zakon rycerski Kawalerów Mieczowych. To właśnie w czasie ich rządów miała miejsce większa przebudowa warowni. W tym samym czasie na przeciwległym brzegu rzeki na polecenie księcia moskiewskiego Iwana III Wasiljewicza wybudowana została dla przeciwwagi druga twierdza. Od 1864 roku aż do końca II wojny światowej w murach zamku znajdowały się koszary wojskowe. Obecnie zamek Hermana stanowi jedną z najpiękniejszych i najlepiej zachowanych tego typu budowli w Estonii. Charakterystycznym elementem twierdzy jest wysoka (przeszło 50 metrowa) biała wieża. Zwiedzanie twierdzy warto połączyć ze znajdującymi się na drugim brzegu rzeki ruinami twierdzy w Iwangorodzie.
Miasto
Do II wojny światowej w Narwie znajdowało się niezwykle malownicze stare miasto z zabytkową gotycką i barokową zabudową. Niestety w wyniku działań zbrojnych zostało ono niemal w całości zrównane z ziemią. Po wojnie tylko cześć zabytków została odbudowana. Do najciekawszych z nich zaliczyć możemy m.in. znajdujący się przy Raekoja valjak wczesnoklasycystyczny budynek ratusza miejskiego oraz XIX wieczny Woskresenski Sobor. Po wojnie władze ZSRR przeprowadziły wysiedlenia Estończyków i Niemców z Narwy, a na ich miejsce osiedlono Rosjan. Obecnie nadal większość obywateli miasta stanowi ludność rosyjska, a języka rosyjskiego używa na co dzień przeszło 90% mieszkańców Narwy.
