Tarent (Taranto) to miasto w południowych Włoszech, położone nad brzegiem Zatoki Tarenckiej (Morze Jońskie). Założone zostało w 706 roku p.n.e. przez Spartan i było ich jedyną kolonią. W czasie Wielkiej Grecji Tarent był ważnym ośrodkiem handlowym i wolnym miastem. Pierwotnie ustrojem politycznym miasta była monarchia, wzorowana prawdopodobnie na spartańskiej. W roku 466 p.n.e. Tarent walczył z przybyłymi z Ilirii Japygami. Ponoć zginęło wówczas tak wielu arystokratów, że ustrój monarchiczny zastąpiony został demokracją. W tym czasie silne wpływy w Tarencie mieli także Pitagorejczycy. W III wieku p.n.e. miasto zostało najechane i podbite przez Rzymian. W czasie II wojny punickiej mieszkańcy Tarentu opowiedzieli się po stronie Hannibala (dowódcy wojsk antycznej Kartaginy). W roku 209 p.n.e. Brucjowie zdobyli miasto, jego mieszkańcy zostali sprzedani w niewolę. W VII wieku n.e. biskupem Tarentu został irlandzki zakonnik oraz biskup Rachau Święty Katald. Jego relikwie odnaleziono w 1094 roku co zapoczątkowało rozszerzenie się jego kultu. W latach 1063-1088 Tarent był siedzibą hrabstwa, a następnie w latach 1088-1465 - księstwa. Pierwszym księciem był Boemund I z normańskiego rodu Hauteville. Obecnie Tarent to ważny włoski port handlowy i wojenny na Morzu Śródziemnym, oraz ośrodek przemysłu stalowego, chemicznego i spożywczego. W mieście znajdują się także stocznie wojenne.
Zwiedzanie
Jednym z najciekawszych zabytków Tarentu jest imponująca romańsko-rokokowa katedra św. Katalda (Cattedrale di San Cataldo). Jej budowa rozpoczęta została w drugiej połowie X wieku przez Bizantyjczyków. Swój obecny wygląd (m.in. barokową fasadę) świątynia uzyskała w czasie ostatniej większej przebudowy jaka przeprowadzona została w XVIII stuleciu. Wewnątrz katedry uwagę przyciąga przepiękna barokowa kaplica św. Katalda (Cappellone di San Cataldo) w której przechowywane są relikwie św. Katalda. Pozostałe ważne zabytki Tarentu to m.in. XIV wieczny kościół San Domenico Maggiore, wybudowana w 1967 roku Concattedrale Gran Madre di Dio, pochodzący z przełomy XV i XVI wieku zamek aragoński oraz pozostałości starożytnych murów obronnych, świątyń, amfiteatru i term.
