Vimy to niewielka miejscowość w północnej Francji, położona na terenie równiny Gohelle w departamencie Pas-de-Calais. Jest to miejsce w którym w czasie I wojny światowej podczas drugiej Bitwy pod Arras (1917 rok) żołnierze korpusu kanadyjskiego (części Kanadyjskich Sił Ekspedycyjnych), po raz pierwszy w pełnym czterodywizyjnym składzie, zaatakowali w ramach tak zwanej ofensywy Nivelle'a niemieckie pozycje na linii wzniesień koło miejscowości Vimy w okręgu Arras. W ciągu zaledwie trzech dni udało im się zmusić Niemców do cofnięcia się na kolejną rubież obronną (wcześniej Niemcom udało się skutecznie odpierać wszelkie brytyjskie i francuskie ataki) i zając strategiczne wzgórze nr 145. W bitwie poległo około 3,6 tysięcy kanadyjskich żołnierzy, a ponad 7 tysięcy zostało rannych. Wzięto wówczas do niewoli 4 tysiące niemieckich żołnierzy. Wydarzenie to stało się przełomowym momentem w tworzeniu jednolitej świadomości narodowej mieszkańców Kanady. W latach 1925-1936 roku w okolicach Vimy wybudowano monumentalny pomnik upamiętniający poległych w I wojnie światowej Kanadyjczyków. Jego odsłonięciu towarzyszył sam król Edward VIII Windsor (1894-1972), który podczas I wojny światowej był w randze majora przydzielony do sztabu Kanadyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego. Pomnik stoi na szczycie wzgórza nr 145 i składa się on z dwóch wysokich 30-metrowych pylonów (reprezentujących Kanadę i Francję) oraz dwudziestu kamiennych figur symbolizujących ofiary wojny.
