Ingapirca to pozostałości dawnego miasta Inków w Ekwadorze, położone w dolinie rzeki Cañar na wysokości 3160 metrów n.p.m. Jego początki sięgają czasów preinkaskich, kiedy to rejony te zasiedlone były przez plemiona Indian Cañar. Wybudowali oni tu jedną ze swoich twierdz, która skutecznie odpierała się wszelkim ataków Inków. Ostatecznie zawarli oni sojusz na mocy którego dziesiąty król Inków Tupac Yupanqui poślubił księżniczkę z plemienia Cañar. Przez jakiś czas oba plemiona żyły tu ze sobą w pełnej harmonii i zgodzie. Ruiny Ingapircy odkryte i odkopane zostały w latach 1974-1975. Podczas badań archeologicznych nie udało się ustalić dlaczego akurat w tym miejscu założona została Ingapirca. Przypuszcza się, że miasto stanowiło zaplecze militarne i główną placówkę służącą do ekspansji Inków na północe tereny Ameryki Południowej lub stanowiło ważne miejsce poświęcone kultowi boga Słońca. Obecnie ruiny stanowią unikatowy przykład połączenia osadnictwa preinkaskiego ludu Cañari i Inków. Kompleks ma nietypowy owalny kształt, a jego najstarszym elementem jest pochodzący z czasów preinkaskich kamienny krąg, który najprawdopodobniej wykorzystywany był do ceremonii rytualnych. Ponadto zachowały się tu także ruiny Świątyni Słońca, które dla wielu szczepów indiańskich obok księżyca było jednym z najważniejszych ich bóstw. Ingapirca to jedne z najlepiej zachowanych inkaskich miast na terenie Ekwadoru, które często jest określanie "ekwadorskim Machu Picchu". W sąsiedztwie ruin znajduje się niewielkie muzeum oraz ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna.
Ciekawostki
- W języku Indian z plemienia Keczua słowo Ingapirca oznacza w wolnym tłumaczeniu "mur Inków".