Świątynia Wang (Vang stavkirke)

Karpacz to popularny ośrodek turystyczny w południowo-zachodniej Polsce, położony w dolinie rzeki Łomnicy u podnóża najwyższego szczytu Sudetów - Śnieżki (1602 metry n.p.m.). Jednym z jego najcenniejszych zbytków jest usytuowany w górnej części miasta (zwanej niegdyś Bierutowice) drewniany kościółek Wang. W swoim pierwotnym kształcie świątynia ta wzniesiona została na przełomie XII i XIII wieku w południowej Norwegii, w miejscowości Vang, położonej nad jeziorem o takiej samej nazwie. Na terenie Skandynawii świątynia pozostawała aż do XIX wieku, kiedy to zakupiona została za 427 ówczesnych marek przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV (1795-1861). Wtedy też został on rozebrany i przewieziony statkiem do Szczecina, a później do Berlina, gdzie miał stanąć na Wyspie Pawiej. Jednak, dzięki zabiegom i prośbom hrabiny Fryderyki von Reden z Bukowca, wiosną 1842 roku przeniesiono kościółek w Karkonosze, gdzie miał służyć ewangelikom mieszkającym w Karpaczu. Stanął on na zboczu Czarnej Góry w połowie drogi z dolnego Karpacza na Śnieżkę. 28 lipca 1844 roku nastąpiło uroczyste otwarcie i poświęcenie kościoła w obecności samego króla. Świątynia Wang wykonana jest w całości z sosny norweskiej, nasyconej żywicą dzięki czemu charakteryzuje się niezwykłą trwałością. Co roku kościół odwiedzany jest przez ponad 200 tysięcy turystów z całego świata. Świątynia uchodzi za jedną z najstarszych tego typu drewnianych budowli sakralnych w Polsce. Jest to także jeden z 30 norweskich kościołów klepkowych (słupowych - stavkirke), które zachowały się do obecnych czasów.