Quito to stolica i zarazem drugie co do wielkości miasto Ekwadoru (po Guayaquil), położone w Andach na wysokości około 2850 metrów n.p.m. na malowniczym płaskowyżu na wschodnich stokach czynnego wulkanu Pichincha (4784 metry n.p.m.). Początki miasta sięgają pierwszej połowy XVI wieku, kiedy to strategiczne walory tego miejsca dostrzegł konkwistador Sebastián de Belalcázar. Strome ściany skalne po obu stronach doliny stanowiły naturalne obwarowania, a pobliski lodowiec Pichincha gwarantował nieprzerwane zapasy wody pitnej. Oficjalnie Quito założone zostało w 1534 roku i bardzo szybko rozrosło się w znaczący ośrodek miejski w Ameryce Południowej. W 1563 roku utworzono królewską Audiencje Quito, której terytorium było blisko pięciokrotnie większe od obecnego Ekwadoru. Na jej centrum kulturalno-naukowe wybrano miasto Quito, które wkrótce stało się jednym z ważniejszych ośrodków miejskich w Ameryce Południowej. Kolejne lata, staraniem sprowadzonych tu księży i zakonników przyniosły także wzrost znaczenia miasta jako centrum malarstwa i rzeźby w Nowym Świecie. W Quito mieszkali i działali liczni artyści, którzy wypracowali odrębny styl w sztuce (tzw. szkoła quitańska). Na początku XIX wieku w Quito zaczęły rodzić się ruchy niepodległościowe czego efektem były zdarzenia znane obecnie jako "pierwszy zew wolności Ameryki Hiszpańskiej". Grupa spiskowców przejęła kontrolę nad miastem i powołała radę rządową. Powstanie jednak upadło a jego przywódcy zostali brutalnie zamordowani w więzieniu. W 1822 roku na stokach wulkanu Pichincha stoczona została bitwa między wojskami ekwadorskich powstańców i Wielkiej Kolumbii a hiszpańskimi rojalistami, która zakończyła się zwycięstwem tych pierwszych. W jej następstwie królewska audiencja Quito została wcielona do Wielkiej Kolumbii, a miasto stało się stolicą prezydencji Quito. W 1830 roku po oddzieleniu się Ekwadoru od Wielkiej Kolumbii Quito podniesione zostało do rangi stolicy nowo utworzonego kraju. Obecnie Quito to to główny ośrodek Ekwadoru, który zamieszkuje blisko 2 miliony ludzi. W jego centrum znajduje się jedno z najlepiej zachowanych staromiejskich kompleksów w Ameryce Południowej. Quito stanowi także doskonałą bazę wypadową do zwiedzania Ekwadoru - zarówno gór, wybrzeża jak i Amazonii.
Zwiedzanie
Najstarsza część Quito (casco colonial) położona jest przy wschodnich zboczach wulkanu Pichincha (4784 metry n.p.m.). Nad zabudową, na malowniczym wzgórzu wznosi się okazała figura Najświętszej Maryi Panny z Quito. Jej kult zapoczątkowany został objawieniami otrzymanymi przez błogosławioną Mariannę Franciszkę de Jesús Torres y Berriochoa. Pośród zabudowy uwagę przykuwają okazałe kościoły oraz wspaniałe budynki z okresu kolonialnego. Serce kolonialnej części Quito stanowi rozległy Plaza Grande (Wielki Plac), który nazywany jest także Plaza de la Independencia (Plac Niepodległości). Początkowo było tu ujęcie wody do którego prowadziła udeptana ścieżka. Z upływem lat miejsce to zostało zabudowane i w XVIII stuleciu przekształcone w jeden z placów miejskich (na wzór tych w Europie). Dziś Plaza Grande otoczony jest z czterech stron monumentalnymi budowlami z których na uwagę zasługują katedra, pałac biskupi czy Hotel Plaza. W jego centralnym punkcie wznosi się ustawiony w 1809 roku Pomnik Bohaterów Walki o Niepodległość (Monumento a la Independencia). Wzdłuż zachodniej pierzei Plaza Grande przebiega arteria znana jako ulica Siedmiu Krzyży. Wytyczona została przez hiszpańskich kolonistów w miejscu dawnego inkaskiego szlaku handlowego i dziś ciągnie się niemal przez całe historyczne centrum Quito. Kierując się z placu na zachód, dojedziemy do wybudowanego w latach 1605-1765 barokowego Kościoła Towarzystwa Jezusowego (Iglesia de la Compañía de Jesús) słynącego z niezwykle bogato urządzonego i wyposażonego wnętrza. Przez niektórych jest on uważany za jeden z najpiękniejszych kościołów w całej Ameryce Południowej. Idąc dalej trafimy na kolejny plac miejski Plaza San Francisco, który zdominowany jest przez monumentalny kompleks sakralny Kościoła i Klasztoru św Franciszka (Iglesia y Convento de San Francisco). Jest to jeden z najstarszych zabytków w Quito, którego budowa rozpoczęta została jeszcze w 1534 roku. Zwiedzając miasto koniecznie trzeba się udać do dzielnicy La Ronda, której główną arterią jest ulica o takiej samej nazwie. Jest to jedna z najstarszych i najbardziej klimatycznych uliczek w Quito. Jej charakterystycznym elementem są białe domy z niebieskimi drzwiami i okiennicami. W XVII wielu La Ronda była miejscem spotkań wybitnych artystów oraz rzemieślników czego efektem było powstanie tu licznych barów i kawiarenek w których obecnie przesiadują turyści. Nazwa ulicy pochodzi od gitarowych serenad - rondas - które cieszyły się dużą popularności w czasach kolonialnych. W 1978 roku kolonialna zabudowa staromiejska w Quito została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Wulkan Pichincha
Pichincha (4784 metry n.p.m.) to aktywny stratowulkan w ekwadorskich Andach, górujący nad zachodnią częścią Quito. Ma on kilka wierzchołków i wciąż jest aktywny stanowiąc zagrożenie dla mieszkańców miasta. Jego największy wybuch miał miejsce w 1660 roku. Wtedy to Quito zostało przykryte przeszło 25 cm warstwą popiołu. Trzy kolejne, ale niewielkie wybuchy miały miejsce jeszcze w XIX wieku a ostania erupcję odnotowano 5 października 1999 roku. Aktywność wulkanu jest na bieżąco monitorowana przez wulkanologów z instytutu geofizycznego Narodowej Politechniki.
Ciekawostki
- Quito jest drugą najwyżej położoną stolicą państwową (po La Paz w Boliwii) na świecie;
- Mimo, że Quito położone jest w strefie równikowej to wysokość na jakim znajduje się miasto powoduje, że nie występują wielkie upały. Dzięki orzeźwiającym wiatrom praktyczne przez cały rok panuje tu wiosenny klimat.