Huaca del Sol (Świątynia Słońca) to monumentalna prekolumbijska budowla w Peru, zbudowana przez kulturę Moche. Znajduje się w pobliżu wulkanu Cerro Blanco w dolinie Moche na północnym wybrzeżu Peru. Budowla ma wymiary 345 na 160 metrów, mierzy 40 m wysokości i wykonana została z suszonych cegieł. Jak wykazały badania do jej budowy użyto około 130 milionów cegieł, co czyni ją największą tego typu strukturą na obu kontynentach amerykańskich. Całe założenie ma kształt krzyża i składa się z czterech poziomów. W części północnej znajdowała się niegdyś niska, rozległa platforma, na szczyt której wiodła prawdopodobnie rampa. Szacuje się, że wznoszenie Huaca del Sol trwało od początków naszej ery do około 600 roku n.e. W pobliżu Huaca del Sol znajduje się siostrzana konstrukcja zwana Huaca de la Luna (Świątynia Księżyca). Obie konstrukcje były niegdyś otoczone murem i pełniły funkcję zarówno religijne, polityczne jak i rezydentalne. Huaca del Sol zostało dotkliwie zniszczone na początku XVII stulecia przez hiszpańskich osadników, którzy zmienili bieg rzeki Moche, by ułatwić sobie poszukiwanie złota. Wtedy to woda doprowadziła do podmycia i zniszczenia znacznej części struktury.