Ollantaytambo to dawna forteca Inków, położona w Peru w północnej części Świętej Doliny Inków (Valle Sagrado de los Incas) na zboczu góry nad rzeką Urubamba. Podobnie jak większość peruwiańskich miejscowości, także i ono zostało założone na dużej wysokości, wynoszącej około 2800 metrów n.p.m. W czasach świetności państwa Inków stanowiło ono jedną z ważniejszych posiadłości dziewiątego króla Inków Pachacuteca. To właśnie za jego rządów zostało ono rozbudowane i otoczone murami obronnymi o wysokości od 4 do 6 metrów. Wedle tradycji całość założenia swoim wyglądem miała przypominać lamę (główne zwierze transportowe Inków). Mury domostw zostały wzniesione z wielkich, dokładnie obrobionych i spasowanych bloków. Równolegle rozpoczęto także budowę poświęconemu bogu Słońcu sanktuarium którego jednak nigdy nie ukończono. Do jego budowy użyto sześciu monumentalnych kamiennych bloków o wadze do czterdziestu ton każdy. W 1536 roku w pobliżu Ollantaytambo stoczona została bitwa pomiędzy powstańczymi oddziałami szesnastego władcy inkaskiego państwa Inki Manco a najeźdźcami Hiszpańskimi dowodzonymi przez Hernanda Pizarro (1502-1578). To właśnie tutaj wódz Inków skutecznie odparł hiszpańskich najeźdźców co pozwoliło na jakiś czas odsunąć widmo upadku swojego państwa. Ollantaytambo jest jedną z najlepiej zachowanych osad Inków. Zachowała się tu dawna siatka wybrukowanych inkaskich ulic oraz nigdy nie ukończona Świątynia Słońca. Ponadto przetrwał tu także Tron Księżniczki oraz Ołtarz Inki.
Legenda
Nazwa miasta stanowi połączenie dwóch słów: imienia inkaskiego "Ollantaya" oraz "Tampu" oznaczającego miejsce. Związana jest z nią historia pewnego inkaskiego żołnierza zwanego Ollantaya, który to w czasach rządów dziewiątego króla Inków Pachacuteca zasłynął tym ze zdobył dla władcy nowe rozległe ziemie. W zamian za swoje zasługi Ollantaya dostał od wodza właśnie to miasto. Jakiś czas później żołnierz zakochał się w Kusi Qoyllur, córce samego władcy (z wzajemnością) i zdecydował się poprosić go o jej rękę. Król jednak się na to nie zgodził, bowiem w owych czasach nie zdarzały się przypadki, aby można było wyjść za kogoś niższego stanem. W akcie desperacji zakochany młodzieniec zdecydował się porwać dziewczynę i zabarykadował się wraz ze swoją drużyną w mieście na blisko 10 lat. Po wielu nieudanych próbach sforsowania obwarowań miejskich, król zdecydował się użyć podstępu i wysłał jednego ze swoich żołnierzy by ten dostał się do miasta udające jednego ze sprzymierzeńców Ollantaya. Tak się też stało i wkrótce szpieg znalazł się pośród kompanów Ollantaya. Pewnej nocy gdy wszyscy poszli spać otworzył on bramy miasta co pozwoliło wejść oddziałom króla i pojmać niczego się nie spodziewającego Ollantayę. Postanowiono przewieźć go do stolicy kraju Cusco gdzie miał zostać stracony. Jednak w czasie podróży król zmarł, a władzę po nim przejął syn który postanowił ułaskawić Ollantayę i co więcej pozwolił mu także poślubić ukochaną. Na pamiątkę tego wydarzenia miasto zostało nazwane imieniem dzielnego żołnierza. Historia to doczekała się adaptacji i wystawiona została pierwszy raz jako sztuka teatralna w 1870 roku.
Ciekawostki
- b>Ollantaytambo to jedna z niewielu dawnych osad Inków, która jest do dziś zamieszkana.