Pawia to miasto w północnych Włoszech, położone w zachodniej części Niziny Padańskiej nad rzeką Ticino, około 30 km w kierunku południowym od Mediolanu. Jego początki sięgają zamierzchłych czasów starożytnych, kiedy to znajdowała się tu niewielka osada zwana Ticinum. Według zapisków rzymskiego historyka Pliniusza Starszego założona została przez dwa liguryjskie plemiona Laevitów i Mariców, zaś według Ptolemeusza przez celtyckich Insubrów. Około 220 roku p.n.e. wioska została podbita i zajęta przez Rzymian, którzy utworzyli tu jedną ze swoich kolonii. Korzystne położenie w pobliżu ważnego szlaku handlowego Via Aemilia spowodowało, że bardzo szybko niewielka osada rozrosła się w znaczący ośrodek handlowy regionu. W 452 roku n.e. Pawia została najechana i zniszczona przez Hunów, a w 476 miasto zostało złupione przez Germanów pod wodzą Odoakra. Jakiś czas później Pawia dostała się w ręce Gotów, a w VI wieku przejęli ją Longobardowie. Wtedy też miasto rozwinęło się w jeden z największych i najpotężniejszych ośrodków handlowych ówczesnej Italii. W latach 568-774 Pawia pełniła rolę stolicy Królestwa Longobardów. Po porażce, jaką ponieśli z rąk Karola Wielkiego (747-814) w 774 roku miasto przeszło w ręce Franków i przez blisko cztery kolejne stulecia pozostawało stolicą północnych Włoch. Pawia została także wybrana przez cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego jako miejsce ich koronacji na królów Włoch. Uroczystości te odbywały się w bazylice San Michaele. W owym czasie miasto rywalizowało o dominację w regionie z pobliskim Mediolanem. W 1361 roku Galeazzo II Visconti założył w Pawii uniwersytet. Bardzo szybko uczelnia ta stała się głównym centrum szkolnictwa północnych Włoch, gdzie wykładano prawo kanoniczne, prawo cywilne oraz teologię. W kolejnych wiekach Pawia kilkukrotnie przechodziła z rąk do rąk. Miastem władali kolejno Francuzi, Hiszpanie i Austriacy. Ostatecznie w 1861 roku Pawia została włączona do Zjednoczonego Królestwa Włoch.
Zwiedzanie
Jednym z najcenniejszych zabytków Pawii jest usytuowana w samym sercu starego miasta okazała renesansowa katedra św. Szczepana Męczennika (Cattedrale di Santo Stefano Martire). Jej budowa rozpoczęta została w 1488 roku i ciągnęła się z przerwami przez blisko cztery kolejne stulecia. Jednym z projektantów świątyni był słynny włoski renesansowy malarz i architekt Leonardo da Vinci (1452-1519). Kościół zbudowany został na planie krzyża greckiego, co powoduje że, długość i szerokość budowli są zbliżone (oba wymiary mają około 84 metry). Katedra należy do największych budowli w północnych Włoszech Pozostałe ważne zabytki miasta to m.in. wzniesiony na przełomie XI i XII wieku w miejscu dawnej kaplicy pałacowej longobardzkich królów romański kościół San Michelle (miejsce spoczynku relikwii św. Augustyna), XII wieczny budynek ratusza miejskiego (Palazzo Broletto), spinający brzegi rzeki Ticino XIV wieczny pięciołukowy most Ponte Coperto di Pavia, romański kościół św. Piotra (Basilica di San Pietro in Ciel d'Oro), imponujący XIV wieczny zamek Viscontich (Castello Visconteo) oraz liczne średniowieczne kościoły i pałace.