Bazylika św Teresy w Lisieux - panorama

Lisieux to niewielkie miasto w północnej Francji (Normandia), położone nad rzeką Touques. Swoją sławne zyskało dzięki postaci św. Teresy z Lisieux (1873-1897) zwanej także Małą Tereską (dla odróżnienia od św. Teresy z Avila, zwanej Wielką). Urodziła się w 1897 roku w Lisieux jako ostatnia z dziewięciorga dzieci Zelii Guérin i Ludwika Martin. Jej rodzice byli pobożnymi ludźmi. Ludwik miał zostać mnichem, lecz z powodu braku znajomości języka łacińskiego nie został przyjęty do zakonu. Matka chciała wstąpić do zakonu Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo, ale jej kandydatura została odrzucona ze względu na problemy z oddychaniem i nawracające bóle głowy. Gdy Teresa skończyła osiem lat, rozpoczęła naukę w szkole klasztornej sióstr benedyktynek. Rok później jej siostra Paulina, z którą była zżyta, wstąpiła do miejscowego klasztoru karmelitanek. Także Teresa chciała być członkinią tego zgromadzenia, ale z powodu młodego wieku nie została przyjęta. Razem z ojcem odbyła pielgrzymkę do Watykanu, gdzie podczas audiencji generalnej poprosiła papieża Leona XIII, aby ten wprowadził ją do zakonu w piętnastym roku życia. Na jej prośbę papież powiedział: "Cóż, moje dziecko, rób to, co powiedzą przełożeni". Pod koniec marca 1883 roku dziesięcioletnia Teresa zapadła na ciężką chorobę, która trwała do 13 maja. Jak sama wyznała, uzdrowiła ją cudownie Matka Boża. Rok później przyjęła pierwszą Komunię świętą. Odtąd przy każdej Komunii świętej powtarzała z radością: . W 1888 roku w końcu wstąpiła do Karmelu w Lisieux, przyjmując imię Teresa od Dzieciątka Jezus. Po złożeniu ślubów zakonnych odkryła "małą drogę dziecięctwa duchowego". Pragnęła, by jej życie stało się aktem doskonałej miłości, a cierpienie możliwością jej pogłębienia i wykazania. W 1893 roku została mistrzynią nowicjatu a rok później Agnieszka od Jezusa (będąca jednocześnie jej rodzoną starszą siostrą Pauliną) poprosiła ją, by spisała wspomnienia z dzieciństwa (rękopis "A"). Wkrótce potem sporządziła spontaniczny list do Jezusa (rękopis "B") a także opisała dokładnie życie zakonne (rękopis "C"). Rankiem w Wielki Piątek 1896 roku Teresa doznała pierwszego krwotoku z płuc, będącego objawem zaawansowanej gruźlicy. Rok później została przeniesiona do klasztornego szpitala, gdzie zmarła w wieku 24 lat. W 1923 roku papież Pius XI ogłosił ją błogosławioną, a dwa lata później dokonał jej kanonizacji, nazywając ją jednocześnie gwiazdą swojego pontyfikatu. Dziś autobiografia św. Teresy, zatytułowana "Dzieje duszy", należy do klasyki karmelitańskiej. W 1997 rok w setną rocznicę jej śmierci, papież Jan Paweł II nadał jej tytuł doktora Kościoła powszechnego.

Bazylika św Teresy w Lisieux - wnętrze

Bazylika

Wkrótce po śmierci Teresy postanowiono wybudować świątynię ku jej czci. Powstała ona z inicjatywy biskupa Thomasa-Paul-Henriego Lemonniera, według projektu trzech architektów Louisa Marie Cordonniera oraz jego dwóch synów. Budowa bazyliki trwała od 1929 do 1954 roku i była w całości finansowana z datków wiernych. Kamień węgielny pod fundamenty wmurował legat papieski, kardynał Charost. Uroczysta konsekracja świątyni miała miejsce 11 lipca 1954 roku. Główną inspiracją dla budowniczych była paryska bazylika Sacré-Cœur. Kościół wzniesiony został na planie krzyża łacińskiego, z jedną nawą i z transeptem. W jego centralnym punkcie znajduje się monumentalna kopuła. W bazylice doliczyć się można aż osiemnaście ołtarzy, ofiarowanych przez różne narody jako wota. Ściany świątyni pokryte są licznymi mozaikami. Najważniejszym miejscem jest krypt gdzie spoczywają szczątki św. Teresy oraz jej rodziców. Na jej składają się marmury oraz mozaiki w stylu Exposition des Arts Decoratifs, przedstawiające sceny z życia patronki. Obecnie Lisieux jest jednym jednym z najważniejszych miejsc pielgrzymkowych we Francji, które każdego roku jest odwiedzane przez blisko dwa miliony ludzi.

Ciekawostki

  • W roku 1944 roki papież Pius XII ogłosił św. Teresę drugą, obok św. Joanny d’Arc, patronką Francji;
  • Św. Teresa jest najmłodszym doktorem Kościoła w historii, a także 3 kobietą z kolei, której przyznano ten tytuł (obok św. Teresy z Avili i św. Katarzyny ze Sieny).
mail

Multimedia