Cefalu to niewielkie miasteczko w południowych Włoszech, położone na północnym brzegu Sycylii u stóp skalistego masywu Rocca. Jego początki sięgają V wieku p.n.e. kiedy to greccy koloniści założyli tu jedną ze swoich osad. Podobnie jak pobliskie Palermo w 254 roku p.n.e. Cefalu zostało podbite i zajęte przez Rzymian. Po upadku Cesarstwa osada była wielokrotnie łupione i grabiona przez Wandalów i Gotów. W czasach bizantyjskich ze względów bezpieczeństwa główna część miasta przeniesiona została na okoliczną skałę. Z tego okresu zachowało się liczne fortyfikacje oraz odkryta pod kolumnadą katedry kolorowa mozaika świadcząca o istnieniu gminy chrześcijańskiej. W połowie IX wieku Cefalu zostało podbite przez Arabów i włączone do nowo utworzonego Emiratu Palermo. Niespełna dwa stulecia później miasto przejęły wojska Normanów dowodzone przez hrabiego Rogera I (1031-1101). Obecnie Cefalu uważane jest za jeden z najpiękniejszych kurortów Sycylii. Liczne żwirowo-piaszczyste plaże oraz turkusowa woda przyciągają tu w sezonie wielu spragnionych wypoczynku wczasowiczów. W miasteczku zachowało się także wiele zabytkowych budowli. Najważniejszą z nich jest ufundowana w XII wieku przez króla Rogera II okazała normańska katedra (Duomo di Cefalù). Świątynia ta stanowi mieszankę wielu stylów architektonicznych. W jej sylwetce dostrzec można wypływy zarówno architektury arabskiej jak i bizantyjskiej. Nawa główna zaś, została zbudowana wzorując się na francuskim klasztorze w Cluny. W jej wnętrzu zaś uwagę przyciągają XII wieczne mozaiki. W 2015 roku katedra w Cefalu wraz z zabytkami architektury normańsko-arabskiej w Palermo została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Pozostałe ważne zabytki Cefalu to m.in. XVI wieczny Pałac biskupi (Palazzo Vescovile), XII wieczny kościół San Giorgio, XVII wieczna Kaplica Najświętszego Sakramentu (Oratorio del Santissimo Sacramento), XVI wieczny kościół św. Leonarda (Chiesa di San Leonardo), megalityczna świątynia Diany oraz pozostałości zamku Saracenów.
