Luboń Wielki

Luboń Wielki (1022 metry n.p.m.) to góra w Beskidzie Wyspowym. Jest to czwarty co do wielkości (po Mogielicy, Ćwilinie, Jasieniu i Modyniu) szczyt w Beskidzie Wyspowym. Luboń Wielki stanowi popularne miejsce turystyczne. Przez wierzchołek przebiega kilka popularnych szlaków turystycznych wiodących m.in. z Rabki (szlak zielony), z Naprawy (szlak niebieski) czy Mszany Dolnej (szlak czerwony). Na szczycie znajduje się stacja nadawcza z wieżą o wysokości 51 metrów oraz wybudowane w 1931 roku niewielkie schronisko. Do dyspozycji gości jest tu 25 miejsc noclegowych (10 w głównym budynku oraz 15 w letniej bacówce). W głównym budynku znajduje się także bufet turystyczny, prysznic oraz "budka" telefoniczna. W schronisku nie ma toalet ("sławojki" znajdują się na zewnątrz). Z Lubonia rozpościera się przepiękna panorama Tatr, Gorców oraz Babiej Góry. Na południowo-wschodnim stoku utworzono rezerwat przyrody dla ochrony największego w Beskidzie Wyspowym gołoborza (rodzaj pokrywy stokowej lub wierzchowinowej, składającej się z lekko redeponowanego gruzu skalnego) oraz skałek zwanych Dziurawymi Turniami. W kierunku zachodnim od szczytu odchodzi długi grzbiet, w którym znajduje się Luboń Mały.

Ciekawostki

• Przez miejscowych Luboń Wielki nazywany jest Biernatką;
• Schronisko na Luboniu Wielkim jest najbliższym Krakowa tego typu obiektem położonym powyżej 1000 metrów n.p.m.