Gardziel Rzeki Fier (Gorges du Fier)

Francja
Kraj: Francja
Kontynent: Europa
Kategoria: Skalne miasta, wąwozy
Region: Owernia-Rodan-Alpy
Miejscowość: Lovagny
Strona Internetowa: www.gorgesdufier.com
GPS: N: 45°53'31.92", E: 6°2'14.28"
Gardziel Rzeki Fier
Gardziel Rzeki Fier - panorama

Fier to jedna z głównych rzek francuskiego departamentu Górna Sabaudia (Haute-Savoie). Jej źródła znajdują się na wysokości 2019 metrów n.p.m. u stóp góry Mont Charvin (2409 metrów n.p.m.). Rzeka ma 72 km długości, a jej całkowity spadek wynosi 1760 metrów. W pobliżu miasteczka Seyssel, rzeka wpada do Rodanu. Wcześniej jednak przepływa przez doliny Manigod i Thônes, przecina wąwóz Dingy-Saint-Clair i równinę Annecy, a przemierzywszy ponad 37 km dociera do podnóża zamku Montrottier (w okolicach miasteczka Lovagny), gdzie tworzy słynny przełom, który uznawany jest za jeden z najbardziej widowiskowych przykładów działalności erozyjnej wód płynących. Jego historia sięga czasów ostatniej epoki lodowcowej (około 20 tysięcy lat temu), kiedy okoliczne tereny pokrywał lodowiec. Gdy klimat się ocieplił i lód stopniał spływająca woda zmieniała bieg rzeki Fier. Płynąca woda napotkawszy miększe podłoże przez tysiące lat wyrzeźbiła w nim przełom oraz słynne Kotły Gigantów. Dziś miejsce to stanowi wielką atrakcję chętnie odwiedzaną przez turystów. Dla zwiedzających przygotowano specjalną trasę prowadzącą przez wąwóz imponującymi galeriami zawieszonymi na sakle 20 do 30 metrów nad korytem rzeki. Początkowo szlak prowadzi przez labirynt gładkich, białych skał, które prowadzą do tzw. Portalu (Portail) przez który wchodzi się w wąską gardziel przełomu. W tym właśnie miejscu po ulewnych deszczach poziom wody może w ciągu zaledwie kilku godzin podnieść się o przeszło 20 metrów. Idąc dalej dotrzemy do zwalistych skalnych bloków o najrozmaitszych kształtach. Niektóre z nich przypominają swoim wyglądem wizerunki zwierząt bądź ludzi. Po lewej stronie znajduje się podziałka wskazująca poziomy wód odnotowane w czasie największych przyborów wody. Kawałek dalej dostrzec można łuk mostu, który według jednej z miejscowych legend wzniesiono w miejscy, gdzie można pan Pontverre strącił w przepaść swojego pazia. Za nim zaś, znajduje się łuk wiaduktu kolejowego. Przy wyjściu z galerii, tuż za bramą znajdują się schodki prowadzące do tzw. Skalnego Morza (Mer des Rochers). Jest to rozległy tzw. lapiaz - labirynt popękanych bloków skalnych, między którymi toruje sobie drogę rzeka Fier.

Gardziel Rzeki Fier - Plan

Legenda

Z jedną ze skał wąwozu związana jest pewna legenda. Opowiada ona historię pewnego pazia, który zakochał się w pięknej księżniczce Dianie. Niestety jego zaloty zostały odrzucone. Pewnego razu gdy księżniczka miała spotkać się z przystojnym rycerzem na romantyczną schadzkę, rozżalony paź postanowił temu za wszelką cenę zapobiec. Kiedy rycerz konno przeskakiwał rzekę, paź schwycił koński ogon, aby wraz z rywalem spaść w przepaść. Niestety zwinny rycerz jednym ruchem odciął ogon i znalazł się na drugim brzegu, natomiast paź roztrzaskał się o skałę. Jak głoszą miejscowe opowieści, podobno po dziś dzień usłyszeć można dochodzące z kanionu jego przeraźliwe jęki.

Ciekawostki

  • Na terenie wąwozu znajduje się niewielki ogród botaniczny Clairière des Curieux, gdzie prezentowane są m.in. ciekawostki geologiczne i geomorfologiczne obszaru rzeki Fier oraz galeria zdjęć.

Ceny biletów
- normalny: 5,80 EUR
- ulgowy: 3 EUR
- grupowy normalny: 4,80 EUR
- grupowy ulgowy: 2,70 EUR
- dzieci do lat 7 wstęp wolny
Godziny otwarcia
- od 15 marca do 15 października w godz.: 9:30-18:15
Zdjęcia [9]
Gardziel Rzeki Fier
Skalne miasta, wąwozy Gwiazdeczka· 253
Gardziel Rzeki Fier
Skalne miasta, wąwozy Gwiazdeczka· 281
Gardziel Rzeki Fier
Skalne miasta, wąwozy Gwiazdeczka· 297
Gardziel Rzeki Fier
Skalne miasta, wąwozy Gwiazdeczka· 264
Gardziel Rzeki Fier
Skalne miasta, wąwozy Gwiazdeczka· 261
Gardziel Rzeki Fier
Skalne miasta, wąwozy Gwiazdeczka· 267
Zabytki i atrakcje w pobliżu (do 50 km)
Czy wiesz że?
Obecnie jednym z największych rarytasów oraz składników wyrafinowanych dań kuchni francuskiej jest ślimak winniczek (Helix pomatia). Warto jednak wiedzieć, że jeszcze sto lat temu stanowił on stały element diety głównie ludzi najuboższych. Ich mięso jest chude, ale bogate w białko, magnez, wapń czy jod. We Francji ślimaki jada się przez cały rok, ale najsmaczniejsze są wiosną, gdy zawierają najmniej soli wapiennych, nadających niepożądany "smak jesieni".
Polub nas