Zamek Zelená Hora

Klášter to niewielka miejscowość w zachodnich Czechach, położona nad brzegiem rzeki Úslava (prawy dopływ Berounki). Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowany w pobliżu miasteczka na malowniczym wzgórzu (536 metrów n.p.m.) okazały zamek Zelená Hora. Jego początki sięgają pierwszej połowy XIII wieku, kiedy to z rozkazu króla Przemysła Ottokara I (1155-1230) wzniesiono tu pierwszą warownię. Jeszcze w tym samym wieku cystersi z pobliskiego klasztoru wybudowali na terenie zamku kościół, który podobno regularnie odwiedzał późniejszy święty Jan Nepomucen. W kolejnych wiekach cały kompleks był sukcesywnie przebudowywany i powiększany. Od połowy XV wieku zamek stanowił własność możnej rodziny Švamberków. Swój obecny wczesnobarokowy kształt budowla uzyskała w czasie ostatniej większej przebudowy jaka przeprowadzona została w latach 1670-1688. Na początku XX wieku zamek powiększony został o trzecią kondygnację. Modernizacja ta jednak nie zmieniała jednak jego wyglądu. W 1931 roku Engelbert Ferdinand von Auersperg sprzedał zamek praskim fabrykantom, Karelowi i Marie Plavcom. W 1938 roku odkupił im tę posiadłość Karel Blažek, jednak jeszcze w tym samym roku majątek został skonfiskowany na rzecz skarbu państwa z powodu zaległości podatkowych. W czasie II wojny światowej posiadłość została zajęta przez żołnierzy Wehrmachtu. Pod koniec wojny zamek został splądrowany przez wycofujących się Niemców. Po wojnie zajęły go oddziały Czechosłowackiej Armii Ludowej, które przebywały tu aż do lat dziewięćdziesiątych. Gruntowna renowacja rezydencji przeprowadzona została dopiero w drugiej dekadzie XXI stulecia. Oprócz zamku w skład całego założenia wchodzi także barokowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oraz historyczny magazyn.

Legenda

Jak głosi jedna z miejscowych legend nazwa zamku, Zelená Hora (Zielona Góra) związana jest z osobą czeskiego księcia i biskupa oraz patrona Polski, Czech i Węgier św. Wojciecha. Ponoć przebywał on w tych rejonach i czynił cuda. Jedno z nich miało miejsce w czasie wielkiej suszy. Na prośbę miejscowej ludności św. Wojciech wybłagał od Boga, modląc się na pagórku dominującym całą okolicę, aby zesłał życiodajny deszcz. Modlitwy zostały wysłuchane i wkrótce zaczęło podać. Deszcz był na tyle intensywny i długi, że wkrótce cała góra się zazieleniła. Stąd właśnie jej nazwa, Zelená Hora (Zielona Góra)