Rawenna to zabytkowe miasto w północnych Włoszech, położone u zbiegu rzek Ronco i Montone, około 10 km od Morza Adriatyckiego. Jego początki sięgają XIV wieku p.n.e. kiedy to okoliczne tereny zamieszkiwane były przez członków plemienia Umbrów. Kilka wieków później przybyli tu Etruskowie, którzy założyli tu jedną ze swoich osad. Około 191 p.n.e. została ona podbita i zajęta przez Rzymian. Korzystne położenie na przybrzeżnych lagunach (które w czasach późniejszych uległy zamuleniu) spowodowało, że bardzo szybko Rawenna stała się jednym z najważniejszych portów w regionie. Dalszy rozwój miasta nastąpił na początku V wieku n.e., kiedy to przeniósł się tu wraz z dworem cesarz rzymski Flawiusz Honoriusz (384-423) z zagrożonego przez Wizygotów Mediolanu. Przez kilka następnych dziesięcioleci Rawenna stanowiła główną rezydencję cesarzy zachodniorzymskich. To właśnie tutaj w 426 roku cesarz Walentynian III (419-455) wydał tzw. konstytucję raweńską, znaczącą dla ujednolicenia i późniejszej kodyfikacji prawa rzymskiego. W połowie VIII wieku miasto zostało zdobyte i zajęte przez Longobardów, a w 765 roku ówczesny król Franków - Pepin Krótki (714-768) przyłączył je do Państwa Kościelnego, w którym pozostawało z przerwami aż do 1859 roku. W IX wieku w Rawennie powstała słynna szkoła prawnicza, upowszechniająca znajomość prawa rzymskiego. W XV wieku miasto na krótki okres czasu dostało się we władanie Wenecji, a w czasie wojen włoskich po Bitwie pod Rawenną w 1512 roku przez 14 lat pozostawało pod rządami Francji. Pomimo zamulenia portu miasto świetnie sobie radziło także w okresie średniowiecza.
Zwiedzanie
Rawenna znana jest głównie jako wybitny ośrodek mozaikarstwa. Do czasów obecnych zachowało się tu wiele wczesnochrześcijańskich budowli w których obejrzeć można piękne bizantyjskie mozaiki. Są to m.in. wzniesione w V wieku n.e. Mauzoleum Galli Placydii, wczesnochrześcijańska bazylika Sant'Apollinare Nuovo, ceglane baptysterium Ortodoksów, mauzoleum Teodoryka, czy słynna Bazylika św. Witalisa (Basilica di San Vitale). Świątynia ta stanowi jeden z najważniejszych przykładów architektury bizantyjskiej w Europie zachodniej. Jej budowa rozpoczęta została w 527 roku o trwała przeszło dwadzieścia kolejnych lat. Kościół ten w przeciwieństwie do typowej bazyliki, powstał na planie ośmioboku z niszami, otaczanego przez również ośmioboczne obejście z emporami i wydzielonym prezbiterium. W jego wnętrzu uwagę przyciąga olśniewająca kopuła oraz ukończone w roku 548 roku dwie słynne mozaiki przedstawiające cesarza Justyniana, ubranego w purpurowy płaszcz ze złotą aureolą, stojącego w otoczeniu biskupa Maksymiana i gwardii oraz jego żonę Teodorę ze świtą ministrów i dam dworu. W 1996 roku wszystkie wczesnochrześcijańskie zabytki Rawenny zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Odwiedzając Rawennę warto wybrać się także do oddalonego od centrum nadmorskiego portu gdzie znajduje się wczesnochrześcijańska trójnawowa bazylika Sant'Apollinare in Classe. W świątyni tej podziwiać można piękne mozaiki przedstawiające sceny z życia Jezusa. Kościół ten także znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. W pobliżu miasta znajduje się także przepiękna 35 kilometrowa plaza, a miłośnicy natury mogą się napawać ciszą rezerwatu Punte Alberete, gdzie bagienne stanowią schronienie dla wielu rzadkich gatunków ptaków.
