Périgueux to niewielkie miasto w południowo zachodniej Francji, położone w centralnej części historycznej krainy Périgord w dolinie rzeki Isle (prawy dopływ Dordogne). Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowana w samym sercu miasta okazała Katedra św. Fronta (Cathédrale Saint-Front de Périgueux). Jej początki sięgają IV wieku n.e. kiedy to wzniesiona została tu pierwsza drewniana świątynia. Powstała ona w miejscu pochówku, żyjącego w III wieku n.e. pierwszego legendarnego ewangelisty Périgueux św. Fronta. W IX wieku w wyniku najazdu Normanów budowla została niemal całkowicie zniszczona. Nowy kościół wybudowano na przełomie X i XI wieku a jego uroczysta konsekracja miała miejsce w 1047 roku. W owym czasie stanowił on część większego opactwa w którym regularnie zatrzymywali się pielgrzymi podążający do Santiago de Compostela w Hiszpanii. W kolejnych latach świątynia była sukcesywnie powiększana i przebudowywana. W XII wieku miasto nawiedzone zostało przez wielki pożar w wyniku którego zniszczone zostały także drewniane elementy kościoła. Kolejna, tym razem w całości wykonana z kamienia świątynia wybudowana została w latach 1120-1170. Była to romańska budowla z wysoką wieżą oraz pozbawiona przykrycia nawą, którą w późniejszym czasie przekształcono w atrium. W połowie XIV stulecia kościół został przebudowany w stylu gotyckim. Wtedy też powstała m.in. kaplica św. Antoniego. W 1575 roku Périgueux zostało najechane i splądrowane przez hugenotów (francuskich ewangelików reformowalnych zwanych potocznie kalwinistami. Zniszczyli ono także kościół dewastując i grabiąc niemal całkowicie jego wnętrze oraz grobowiec z relikwiami św. Fronta. W 1669 roku świątynia podniesiona została do rangi katedry. W wyniku licznych zaniedbań w połowie XVIII wieku kościół znajdował się w bardzo złym stanie. Wkrótce potem przygotowany został projekt jego gruntownej renowacji, który wcielony został w życie w 1826 roku. Pracami kierował znany francuski architekt i konserwator zabytków Paul Abadie (1812-1884). Mimo wprowadzenia przez niego nowych i kontrowersyjnych elementów katedra zachowała swój dawny niesamowity, wręcz orientalny wygląd.
Katedra św. Fronta w Périgueux jest kościołem kopułowym, opartym na schemacie nieistniejącego dziś Kościoła św. Apostołów w Konstantynopolu (obecnie Stambuł) czy św. Bazyliki Marka w Wenecji. Jest to budowla centralna, wzniesiona na planie krzyża greckiego, z pięcioma kopułami osadzonymi na pendentywach (element narożny w postaci sklepienia o kształcie trójkąta sferycznego), z których każda posiada po cztery otwory okienne. W owym czasie tego typu świątynie (charakterystyczne dla budowli rzymskich i bizantyjskich), były w Europie rzadkością. Duże wrażenie robi także przestronne wnętrze z ogromnymi poczwórnymi filarami wspierającymi centralną kopułę. Uwagę przykuwa XVII-wieczny ołtarz główny oraz drewniane stalle sprowadzone z dawnego opactwa w Ligueux. Od strony południowej do świątyni przylegają romańsko-gotyckie krużganki. W 1998 roku Katedra św. Fronta w Périgueux została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako jeden z przystanków na trasie wiodącej do sanktuarium w Santiago de Compostela.
Ciekawostki
- Każdego lata (na przełomie lipca i sierpnia) w Périgueux organizowany jest festiwal piosenki francuskiej "Concours de la Truffe d'Argent" (Konkurs o Srebrną Truflę).