Gubbio

Gubbio to miasto w środkowych Włoszech, położone na Wyżynie Umbryjskiej na stokach Monte Ingino. Jego początki sięgają czasów starożytnych, kiedy to Rzymianie założyli tu jedną ze swoich osad zwaną Iguvium. Po upadku Cesarstwa miasto było wielokrotnie łupione przez Gotów i Longobardów. Swój największy okres rozkwitu Gubbio przeżywało w okresie średniowiecza, kiedy to stało się niezależną komuną miejską. Pod koniec XIV wieki miasto jako księstwo dostało się pod panowanie hrabiów Montefeltro, a w 1508 roku stało się własnością członków arystokratycznego rodu Roveere. Pod ich rządami Gubbio pozostawało do połowy XVII wieku, kiedy to weszło w skład Państwa Kościelnego. Ostatecznie w 1860 roku miasto włączone zostało do Zjednoczonego Królestwa Włoch.

Zwiedzanie

Większość zabudowy historycznego centrum miasta powstała z charakterystycznego ciemnego szarego kamienia, nadającemu Gubbio wręcz surowy wygląd. Przeważająca liczba domów, są to XIV i XV wieczne kamienice należące do ówczesnych bogatych kupców. Jednym z najbardziej znanych zabytków miasta jest usytuowany przy piazza Grand okazały Palazzo dei Consoli (dawna siedziba władz miasta). Rezydencja ta wzniesiona została w latach 1332-1349 według projektu włoskiego architekta Angela de Orvieto. Obecnie w murach pałacu mieści się niezwykle interesująca Galeria Miejska. Pozostałe ważne zabytki Gubbio to m.in. XIV wieczna katedra św. Mariana i Jakuba (Duomo di Gubbio), wybudowany w 1480 roku dla książąt Montefeltro renesansowy Pałac Dożów (Palazzo Ducale), XIII wieczny kościół św. Franciszka (Chiesa di San Francesco), XIV wieczny Palazzo Pretorio oraz pozostałości wybudowanego w I wieku p.n.e. przez Rzymian amfiteatru (teatro romano).

Legenda

Z Gubbio związana jest legenda dotycząca świętego Franciszka z Asyżu. Głosi ona, że uchronił on miasto od okrutnego wilka napadającego na ludzi i pożerającego okoliczne zwierzęta, poprzez zawarcie z nim układu. W zamian za zaprzestanie niecnych działań, wilk miał być dożywotnio dokarmiany przez mieszkańców miasta. Pamiątką po tych wydarzeniach jest znajdujący się w sąsiedztwie kościoła św. Franciszka pomnik świętego trzymającego na kolanach wilka.