Lukka to zabytkowe miasto we Włoszech (północna Toskania), położone nad rzeką Serchio u podnóża pasma górskiego Monte Serra. Jego początki sięgają zamierzchłych czasów starożytnych, kiedy to Etruskowie założyli tu jedną ze sowich osad. Jakiś czas później została ona podbita i zajęta przez Rzymian, którzy założyli tu kolonię. Korzystne położenie sprawiło, że niewielka wioska bardzo szybko rozrosła się w znaczący ośrodek kulturalny i handlowy regionu. Na przełomie I i II wieku n.e. Rzymianie wybudowali w mieście imponujący amfiteatr. Po upadku Cesarstwa Lukka dostała się we władanie Gotów a później Longobardów. W owym czasie miasto stanowiło jeden z największych i najważniejszych ośrodków handlowych Toskanii. W okresie średniowiecza pozycja ta umocniła się jeszcze bardziej, głownie za sprawą handlu jedwabiem (produkcja bielizny po dziś dzień pozostaje ważnym źródłem dochodów miasta). W połowie XII wieku Lukka stała się niezależną republiką i przez wielki konkurowała o pozycję hegemona regionalnego z Florencją. Na przełomie XVI i XVII wieku miasto otoczone zostało wysokimi murami obronnymi, które zachowały się do czasów obecnych i stanowią obecnie wielką atrakcję turystyczną. Pod koniec XVIII wieku Lukkę opanował Napoleon, a po Kongresie Wiedeńskim miasto dostało się pod panowanie Bourbonów. Wkrótce potem Lukka przyłączona została do Wielkiego Księstwa Toskanii, a w 1860 roku stała się częścią Zjednoczonego Królestwa Włoch.
Zwiedzanie
Mimo, że Lukka nie jest największym ani najstarszym miastem Toskanii, to z powodzeniem walczy o tytuł najpiękniejszego miasta regionu z pobliską Sieną czy nawet Florencją. Serce miasta stanowi plac miejski zwany Piazza San Michele, którego dominującą budowlą jest okazały kościół św. Michała (Chiesa di San Michele in Foro). Świątynia ta wzniesiona została na przełomie XI i XIV wieku w miejscu dawnego rzymskiego forum. Fasada kościoła stanowi połączenie kolorowych pasów marmuru, charakterystycznych dla większości pizańsko-romańskich budowli Toskanii. Innym cennym zabytkiem miasta jest wzniesiona w tym samym czasie romańsko-gotycka katedra św. Marcina (Cattedrale di San Martino). Pośród jej licznych skarbów na uwagę zasługuje wyrzeźbiona w drewnie cedrowym słynna Święta Twarz (Volto Santo), która wg miejscowych legend ma być prawdziwym obliczem samego Jezusa. Pozostałe ważne zabytki Lukki to m.in. XII wieczna Bazylika św Fredynanda (Basilica di San Frediano), XVI wieczny Pałac Książęcy (Palazzo Ducale), XVII wieczny Pałac Pfanner (Palazzo Pfanner), XV wieczna Wieża Guinigi (na której dachu rosną dęby), utworzony w XIX wieku w miejscu dawnego rzymskiego amfiteatru plac miejski Piazza dell'Anfiteatro oraz okalające miasto blisko czterokilometrowe mury miejskie z licznymi bramami i basztami.
Ciekawostki
- Z Lukką związanych było wiele wybitnych artystów z których najbardziej znanym i cenionym jest słynny włoski kompozytor operowy Giacomo Puccini (1858-1924). Jego najbardziej znane opery to m.in. Cyganeria (La Boheme), Madame Butterfly czy Tosca.
