Mokrsko Górne to niewielka miejscowość w Polsce (województwo świętokrzyskie), położona na prawym brzegu rzeki Nidy (lewy dopływ górnej Wisły). Jednym z ciekawszych zabytków są tu usytuowane na obrzeżach wioski ruiny późnogotyckiego zamku. Obecna twierdza wzniesiona została w latach 1519-1526 na polecenie królowej Bony przez marszałka wielkiego koronnego Piotra Kmitę (1477-1553). Powstała w miejscu starej murowanej warowni należącej do członków możnej rodziny Mokrskich. W kolejnych wiekach posiadłość wielokrotnie zmieniała swoich właścicieli. Władali nią kolejno Giebułtowscy, Chełmińscy, Ksiąskowie, Dembińscy i Stoińscy. Na przełomie XVI i w XVII wieku zamek został poddany gruntownej przebudowie. Powstało wówczas m.in. nowe skrzydło a także podwyższono mury obronne. Budowla wykorzystywana była aż do XVIII wieku, kiedy to zaniedbana i zniszczona została ostatecznie opuszczona. W późniejszym czasie ruiny służyły okolicznym mieszkańcom jako miejsce pozyskiwania budulca do swoich domostw. Z tej niegdyś imponującej warowni do czasów obecnych zachowały się jedynie porośnięte roślinnością resztki wschodniej ściany domu mieszkalnego, północno-wschodni narożnik muru kurtynowego oraz fragmenty podziałów wewnętrznych.
