Szymbark to niewielka miejscowość w południowej Polsce, położona w dolinie rzeki Ropy (lewy dopływ Wisłoki) w północno-zachodniej części Beskidu Niskiego, zwanej Górami Grybowskimi. Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowany nad brzegiem rzeki renesansowy dwór obronny stanowiący dawną siedzibę Gładyszów. Jego budowa rozpoczęta została w pierwszej połowie XVI wieku na polecenie członków możnej rodziny Gładyszów. Prace budowlane trwały praktycznie do końca stulecia. Niestety nie wiadomo kto był głównym architektem całego założenia. Budowla wyposażona została w w system strzelnic, umieszczonych na wysokości strychu co świadczyło o jej funkcji obronnej. Bryłę dworu zwieńczono attyką arkadową, na elementach której umieszczono sgraffito z motywami geometrycznymi, przeplatanymi fantastycznymi maskami. Okna obiektu posiadają bogato profilowaną renesansową kamieniarkę. W XVII wieku ściany dworu wzmocnione zostały przyporami z kamienia i cegły. Wtedy też dodano wewnętrzne ściany działowe. W czasie pierwszego etapu remontu w latach pięćdziesiątych XX wieku usunięto te wtórne elementy i przywrócono szesnastowieczny charakter dworu. Kasztel zamieszkiwany był aż do XVIII stulecia, kiedy to został opuszczony. W późniejszym czasie funkcjonowała tu gorzelnia oraz magazyn zbożowy. Obecnie w gruntownie odrestaurowanej budowli funkcjonuje Ośrodek Konferencyjno-Wystawienniczy "Kasztel w Szymbarku". Dwór zbudowany jest na planie prostokąta o bokach długości 20 i 13 metrów. Posiada cztery narożne baszty alkierzowe, których piętra wystają poza lico murów i wsparte są na kamiennych kroksztynach. W budynku znajdują się trzy kondygnacje - piwnice, parter oraz piętro.