Zamek w Malborku

Malbork (Marienburg) to miasto w północnej Polsce, położone nad Nogatem. Znane jest z monumentalnego gotyckiego zamku krzyżackiego. Jego historia sięga drugiej połowy XIII wieku, kiedy to zakon krzyżacki zdecydował się wznieść to jedną ze swoich warowni. Zamek i otaczające go miasto nazwano Marienburg, co oznacza po przetłumaczeniu na polski gród Marii (imię patronki Zakonu). Warownia powstała w kilku etapach i składa się trzech z odrębnych, połączonych ze sobą budowli: najstarszego zamku głównego (nazwanego później Zamkiem Wysokim) zbudowanego w XIV wieku Zamku Średniego oraz składającego się z zabudowań gospodarczych Podzamcza. Na początku XIV wieku podjęta została decyzja o przeniesieniu głównej siedziby wielkiego mistrza zakonu z Wenecji do Malborka, czyniąc go oficjalną stolicą państwa zakonnego. Po ukończeniu budowy otoczony czterema pierścieniami fos oraz potężnymi murami z licznymi basztami malborski zamek był jedną z najpotężniejszych twierdz średniowiecznej Europy. W 1410 roku po zwycięskiej Bitwie pod Grunwaldem warownię bezskutecznie oblegały wojska Władysława Jagiełły. Ostatecznie twierdza wraz z całymi Prusami Królewskimi została wcielona do Rzeczypospolitej na mocy kończącego wojnę trzynastoletnią, pokoju toruńskiego zawartego w 1466 roku. Do 1772 roku Zamek w Malborku pełnił funkcję jednej z rezydencji królów Polski, kiedy to został zajęty przez wojska pruskie. Po przejęciu podjęto decyzję o zorganizowaniu na terenie warowni koszarów co przyczyniło się do jej dewastacji i późniejszej częściowej rozbiórki. Pierwsze prace konserwatorskie na zamku w Malborku przeprowadzone zostały dopiero w drugiej dekadzie XIX wieku, które z przerwami trwały aż do wybuchu II wojny światowej. W 1945 roku w czasie obrony miasta kiedy to w warowni znajdował się jeden z głównych punktów oporu został on prawie doszczętnie zniszczony przez wojska Armii Czerwonej. Po wojnie odbudowany stał się jedną z ważniejszych atrakcji regionu. W 1961 roku w murach zamkowych utworzono muzeum poświęcone zakonowi krzyżackiemu a w 1997 roku cały kompleks został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.