Sanktuarium Maryjne w Górce Klasztornej - panorama

Rataje to niewielka miejscowość w północno-zachodniej Polsce (województwo wielkopolskie), położona nad rzeką Łobżonką (prawy dopływ Noteci). W jej północnym krańcu znajduje się zespół pobernardyński z sanktuarium zwany Górka Klasztorna. Historia tego miejsca związana jest z cudownym objawieniem jakie miało miejsce 1079 roku. Pewnego pięknego słonecznego dnia pasterz, pasący w gaju bydło, ujrzał na ogromnym dębie postać Najświętszej Maryi Panny. Z momentem objawienia woda w miejscowej studzience nabrała mocy uzdrawiającej. To właśnie po tę cudow­ną wodę po dziś dzień pielgrzymują do Górki tysiące pątników i pielgrzy­mów z całej Polski. Nie wiemy kiedy i w jakim czasie powstał pierwszy ob­raz Matki Bożej Góreckiej. Według tradycji i zapisków ludowych wynika, że obraz został namalowany przed ro­kiem 1111. Z kronik bernardyńskich zaś, możemy wy­wnioskować, że namalowany na desce obraz wisiał na dębie zanim wybudowano kośció­łek. Wkrótce potem "Bracia Łobżeńscy" wypeł­niając wolę swego ojca i zalecenie Bolesława Krzywoustego postawili w miejscu objawienia niewielki kościół z dębowych belek. Studzienka, nad którą objawiła się Matka Boża znalazła się w kościele obok ołtarza. Po wybu­dowaniu kościoła powieszono w nim również, namalowany według opowiadania pasterza, obraz Matki Bożej. Ten pierwszy kościółek nosił tytuł Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. W 1404 roku Arnold Wałdowski sprowadził do Łobżenicy ojców Augustianów, którzy przez prawie 150 lat opiekowali się Góreckim Sanktuarium. W czasach walki protestantyzmu z katolicyzmem w II połowie XVI wieku Sanktuarium Maryjne w Górce bardzo mocno przyczyniło się do pod­trzymania wiary katolickiej na Krajnie. Niestety w 1575 roku sanktuarium zostało spalone a cudowna studzienka zasypana kamieniami. Po przybyciu ojców Bernardynów do Grórki w 1638 roku rozpoczęto budowę kamiennego kościoła. Prace przerwane zostały przez potop szwedzki i kontynuowano je dopiero gdy kraj podźwignął się ze zniszczeń wojennych. Budowa kościoła trwała do 1728 roku. Wtedy też w sanktuarium umieszczono cudowny obraz Matki Bożej Góreckiej. Dziś sanktuarium to miejsce, do którego co roku pielgrzy­muje kilkadziesiąt tysię­cy wiernych z całego kra­ju. Przyjeżdżają tu, aby wszystkie swoje troski i kłopoty przedstawić Madonnie Góreckiej ufa­jąc w Jej pomoc i obronę. Sanktuarium znane jest dzisiaj nie tylko z Cudownego Obrazu i Studzienki. Od kilkunastu lat rzesze pielgrzymów przybywają tu na Misterium Męki Pańskiej, Festiwal Piosenki Religijnej "Maria Carmen" oraz stanowe Dni Skupienia (między innymi dla Rze­mieślników, Strażaków, Wojska Polskiego, Kombatantów) i Pielgrzym­kę Chórów. Na terenie naszego Sanktuarium znajduje się Dom Pielgrzyma oraz aula konferencyjna na 120 osób ze sceną i zaplecze kuchenne.

mail