Elba to trzecia co do wielkości włoska wyspa, położona na Morzu Tyrreńskim, między Półwyspem Apenińskim a Korsyką. Ma blisko 30 km długości, 19 km szerokości, a od stałego lądu oddziela ją 12 km cieśnina Piombino. Jest to największa wyspa większego Archipelagu Wysp Toskańskich. Początki osadnictwa na Elbie sięgają zamierzchłych czasów starożytnych, kiedy to została zasiedlona przez Etrusków zainteresowanych bogatymi złożami rud żelaza i innych minerałów, w które obfitują góry zajmujące wnętrze wyspy. Do czasów obecnych w pobliżu miasta Populonia zachowały się pozostałości jednego z ich miast. W późniejszym czasie wyspę przejęli Kartagińczycy, a po nich osiedlili się Rzymianie. Po upadku Cesarstwa wyspa dostała się we władanie Ostrogotów a później Longobardów. W kolejnych wiekach Elba wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk. Władali nią m.in. zarządcy Pizy, niezależne księstwo Piombino, Florencja, Hiszpania, Królestwo Neapolu, Królestwo Etrurii i Francja. Na początku maja 1814 roku na mocy traktatu w Fontainebleau na Elbę zesłany został Napoleon Bonaparte (1769-1821), który przebywał na wyspie do lutego 1815 roku wraz z resztkami swoich oddziałów - 600 żołnierzami Gwardii Cesarskiej (w jej skład wchodził m.in. batalion grenadierów oraz szwadron polskich lansjerów). W czasie swojego pobytu Napoleon ufundował nowe budowle wybudował liczne drogi i wodociągi, zmienił flagę oraz zreformował miejscowe podatki, zostawiając po sobie opinię dobrego gospodarza. Największym ośrodkiem Elby jest zamieszkałe przez przeszło 12 tysięcy osób i położone na północnym wybrzeżu miasto Portoferraio. Od północy ogranicza je wysoki, skalisty brzeg, od zachodu fort Falcone i cytadela Medicee, a od wschodu fort Stella. Niegdyś znany angielski admirał Nelson wyraził się o mieście: "Ze względu na położenie najdoskonalszy port na świecie". W Portoferraio znajduje się słynna Villa dei Mulini (obecnie muzeum), w której po zesłaniu na wyspę w 1814 roku mieszkał Napoleon Bonaparte. O jego pobycie przypominają dziś pozostawione w oryginalnym stanie wielki salon, salonik cesarza, biblioteka, sypialnia, gabinet oraz pokój egipski z hieroglifami na ścianach. Najwyższym miejscem na wyspie jest mierząca 1017 metrów n.p.m. góra Monte Cappane, nazywana także często dachem Toskanii. Na jej szczyt dostać się można kolejką gondolową, której dolna stacja znajduje się przy drodze łączącej miasteczka Marciana i Pioggio. Najczęściej odwiedzaną przez turystów miejscowością na Elbie jest położone na południowym brzegu Marina di Campo. Na wczasowiczów czeka tu piękna piaszczysta plaża z której rozpościera się widok na malowniczą zatokę. W sumie na Elbie jest przeszło 70 dobrze zagospodarowanych plaż. U wybrzeży Elby zlokalizowano 23 punkty do nurkowania. Na wyspie dużą popularnością cieszy się także turystyka rowerowa.
Ciekawostki
- Do Piombino na Elbie, gdzie mieszkał zawiadowca stacji w Marittimie, zawsze wracał pies Lampo, bohater opartej na autentycznych wydarzeniach książki dla dzieci Romana Pisarskiego zatytułowanej "O psie, który jeździł koleją"
- Elba słynie z produkcji wina Aleatico;
- Według jednej z miejscowych legend wyspa powstała z perły z naszyjnika Wenus, który rozsypał się w wodzie.
