Bibracte to starożytne ufortyfikowane miasto celtyckie (oppidum), położone na wzgórzu Mont Beuvray w pobliżu miasteczka Glux-en-Glenne. Założone zostało pod koniec III wieku p.n.e. Poczatkowo oppidum otoczone było wałami ziemnymi, które z biegiem czasu zastąpione zostały kamieniem. Według relacji Juliusza Cezara - O wojnie galijskiej - w 58 p.n.e. roku odbyła się bitwa pod Bibracte, w której sześć rzymskich legionów (około 30 tysięcy wojska) pokonały 70 tysięcy zbrojnych osłaniających około 300 tysięcy migrujących na zachód Helwetów. Klęska Helwetów była olbrzymia i tylko niedobitkom udało się wymknąć pod osłoną nocy. Badania archeologiczne potwierdziły, że pod Bibracte, prócz walczących zbrojnych Gallów i rzymskich legionistów zginęła znaczna ilość nieuzbrojonych starców, kobiet i dzieci. Niespełna sześć lat później, galijski wódz Wercyngetoryks został w Bibracte ogłoszony dowódcą koalicji plemion galijskich przeciw Imperium Rzymskiemu. Jakiś czas później w pobliżu Bibracte, odbyła się kończąca wojny galijskie bitwa pod Alezją, w której Gallowie ponieśli klęskę, a ich wódz został pojmany przez Rzymian. Po klęsce Gallów Bibracte wyludniło się, a ludność zaczęła chętniej osiedlać się w odległym o 25 km na wschód Autun, które po dziś pozostaje zamieszkałym miastem. Obecnie w miejscu gdzie niegdyś znajdowało się Bibracte znajduje się muzeum archeologiczne.