Manastirea Mraconia to klasztor w Rumunii, położony w Przełomie Dunaju w Górach Almaj, około 15 kilometrów w kierunku zachodnim od miasta Orszova. Monastyr wzniesiony został w pierwszej połowie XVI wieku w miejscu dawnego punktu obserwacji i kierowania statkami na Dunaju. Na przestrzeni wieków świątynia wielokrotnie była niszczona i odbudowywana. Budowla była także niemym świadkiem licznych zawirowań historii, wśród których można wymienić spustoszenia powodowane przez najeźdźców, płacenie haraczu, obce panowanie czy podtopienia. Gdy po II wojnie światowej wybudowano w pobliżu hydroelektrownię Żelazne Wrota I, monastyr został zniszczony, a jego ruiny zalane wodami Dunaju. Ówczesne władze nie zezwoliły jednak na jego odbudowę. Z pierwotnego kościoła, który obecnie znajduje się pod wodami rzeki, zachowały się tylko królewskie wrota oraz lampka, które znajdują się w muzeum parafialnym w Eselnicy. Dopiero po upadku komunizmu w 1989 roku Arcybiskupstwo Oltenii przedstawiło projekt odbudowy świątyni. W 1993 roku położono kamień węgielny pod nowy budynek, a dwa lata później z błogosławieństwem Nestora Vornicescu i z aprobatą Świętego Synodu, klasztor został ponownie założony. Obecnie zajmuje monastyr zamieszkały jest przez wspólnotę zakonników.