Satanów to niewielka miejscowość w zachodniej części Ukrainy, położona nad rzeką Zbrucz (lewy dopływ Dniestru). Jednym z ciekawszych zabytków są tu usytuowane nad brzegiem rzeki ruiny średniowiecznego zamku. Pierwsza kamienna warownia wzniesiona została tu w XV wieku na polecenie polskiego szlachcica i starostę lwowskiego Piotra Odrowąża. Była to obronna budowla założona na planie nieregularnego pięcioboku. W późniejszym czasie Satanów wraz z twierdzą dostał się w ręce rodziny Sieniawskich. Na przestrzeni wieków zamek był wielokrotnie najeżdżany i niszczony przez Tatarów. W 1651 roku warownia została zdobyta i zajęta przez Kozaków. Niespełna dwadzieścia lat później na jakiś czas Satanów wraz z twierdzą dostaje się pod panowanie tureckie. Po odzyskaniu zamku przez Polaków, ponownie najeżdżają go wojska tureckie sułtana Mohameda IV, zajmują go i mordują blisko 4 tysiące obrońców. W ręce Sieniawskich posiadłość powróciła dopiero pod koniec XVII wieku. W 1711 roku hetman wielki koronny Adam Mikołaj Sieniawski gościł w zamku cara Rosji Piotra I. Ponieważ warownia była dotkliwie zniszczona po tureckich oblężeniach car zamieszkał w domu obok o czym przypomina tablica upamiętniającą ten fakt. Pod koniec XIX stulecia z pięciu baszt jakie niegdyś posiadał zamek ostały się jedynie trzy, w dodatku zrujnowane. W 1895 roku w zaniedbanych i zniszczonych ruinach założona została cukrownia i przepompownia wody. Z tej niegdyś imponującej twierdzy do czasów obecnych zachowały się jedynie dwie okrągłe baszty, fragmenty budynku oraz pozostałości murów obronnych.
