Opactwo w Einsiedeln (Kloster Einsiedeln)

Klasztor Benedyktynów w Einsiedeln założony został w 934 roku przez księcia Hermana w miejscu śmierci mnicha benedyktyńskiego św. Meinrada. Wkrótce po założeniu klasztoru, król niemiecki Otton I Wielki nadał mu rangę opactwa cesarskiego. Rozkwit klasztoru trwał do XIII wieku kiedy to na skutek licznych pożarów oraz ucisku książąt opactwo zaczęło podupadać. Ostatni mich opuścił klasztor w 1525 roku. Ponowny rozkwit opactwa przypada na XVII wiek, kiedy to wzniesiony został nowy budynek klasztorny wraz z barokowym kościołem. Klasztor budowany był w trzech etapach wg projektu Caspara Moosbruggera. Wnętrze kościoła stanowi jeden z najpiękniejszych przykładów sztuki barokowej. Obecnie Opactwo Benedyktynów w Einsiedeln jest najważniejszym miejscem kultu maryjnego w Szwajcarii i jednym z ważniejszych w Europie. Znajduje się tu XV wieczna cudowna statua Matki Bożej zwana Czarną Madonną, którą co rocznie przyjeżdża adorować około 150 tysięcy pielgrzymów. Czarny kolor pochodził od sadzy i dymu świec. Gdy w XIX wieku figurkę wyczyszczono, naturalny kolor był dla pielgrzymów wielkim szokiem, co spowodowało, że twarz i ręce Madonny szybko pokryto czarną farbą. Figurka Czarnej Madonny z Dzieciątkiem znajduje się w kościele na wprost wejścia w ośmiokątnej kaplicy. Obecnie opactwo zamieszkane jest przez 153 zakonników.