Skała Podolska to niewielka miejscowość w zachodniej Ukrainie, położona nad rzeką Zbrucz. Jednym z ciekawszych zabytków są tu usytuowane ponad jarem Zbrucza, na malowniczym wzniesieniu ruiny średniowiecznego zamku Stanisława Lanckorońskiego oraz znajdujące się w jego sąsiedztwie ruiny pałacu Tarłów. Jego początki sięgają pierwszej połowy XIII wieku, kiedy to wzniesiony został tu pierwszy gród warowny zwany Skałą. Jakiś czas później został on splądrowany i spalony przez Mongołów. Niespełna wiek później w jego miejscu litewscy książęta Koriatowicze wznieśli murowaną warownię i ponownie nazwali ją Skałą. Około 1430 roku Skała otrzymała prawa miejskie, a skalskie dobra weszły w skład Korony. Na przełomie XIV i XV wieku miasto było wielokrotnie najeżdżane przez Tatarów i Wołochów. Po 1515 roku zamek został znacznie rozbudowany przez Stanisława z Brzezia Lanckorońskiego (1465-1535) herbu Zadora, starostę kamienieckiego, później wojewodę sandomierskiego na polecenie króla Zygmunta Starego. W rekach rodziny Lanckorońskich warownia znajdowała się aż do 1706 roku. W późniejszym czasie właścicielami posiadłości byli Tarłowie. To właśnie oni wybudowali widoczny do dzisiaj pałac stojący w obrębie murów. Niestety kilka lat później budowla została strawiona przez pożar który wybuchł w skutek uderzenia pioruna. Do czasów obecnych z tej niegdyś imponującej rezydencji zachowały się jedynie ruiny w którego sąsiedztwie na wysokim i stromym cyplu, otoczonym z trzech stron wąwozami, stoją stare ruiny zamku Stanisława Lanckorońskiego.
