Llangollen to niewielka miejscowość w północno-wschodniej Walii (hrabstwo Denbighshire), położone nad rzeką Dee. Jednym z ciekawszych zabytków są tu usytuowane w pobliżu miasteczka na malowniczym wzgórzu ruiny średniowiecznego zamku (Castell Dinas Brân). Jego początki sięgają połowy XIII wieku, kiedy to wzniesiona została tu warownia. Fundatorem twierdzy był prawdopodobnie władca walijskiego księstwa Powys Fadog, Gruffydd II ap Madog. Po jego śmierci posiadłość przeszła w ręce czterech jego synów. W 1276 roku, kiedy rozpoczęła się wojna między Anglią i Walią, a armia Edwarda I wkrótce najechała przeciwnika zamek został on podpalony i opuszczony. Budowla nie została jednak poważnie uszkodzona, a pożar ograniczył się głównie do konstrukcji drewnianych wewnątrz murów. Po zakończeniu wojny większość księstwa Powys Fadog wraz z zamkiem została przyznana earlowi Surrey, Johnowi de Warenne. Zamiast go odbudować, Warenne zdecydował się zbudować nową twierdzę w Holt, a Dinas Brân popadł w ruinę. Zamek został wzniesiony na planie zbliżonym do prostokąta z głównym elementem w postaci czworobocznego, dwupiętrowego donżonu po wschodniej stronie murów obronnych. Poza murem obronnym, warownię chroniła głęboka sucha fosa. Dostęp do zamku prowadził po drewnianym moście przez północno-wschodnią bramę, składającą się z dwóch baszt o kształcie wydłużonych podków, flankujących przejazd pomiędzy nimi. Dodatkowa wieża podkowiasta została wzniesiona w ciągu kurtyny południowej. Prawdopodobnie miała trzy piętra z komnatami mieszkalnymi na najwyższym poziomie. W jej sąsiedztwie znajdował się prostokątny budynek z Wielką Salą (Great Hall) w której podejmowano gości. Do czasów obecnych z tej niegdyś imponującej warowni zachowały się jedynie resztki donżonu, baszt bramnych i mur obronny przy którym stał budynek wielkiej sali.
Wyszukiwarka: