Eldhraun to rozległe pole lawy w Islandii, położone w południowej części wyspy. Powstało podczas jednej z największych erupcji wulkanicznych w historii i jest największym tego typu terenem na świecie. Erupcja wulkanu Laki, nazywana Skaftareldar (skafta-ogień) miała miejsce 8 czerwca 1783 roku i trwała do lutego 1784. Lawa wydostawała się z systemu szczelin ze 130 kraterów, rozciągających się z południowego zachodu na północny wschód. Wydostało się z nich łącznie 14-15 km3 lawy, która rozlała się na powierzchni 565 km2. Oprócz tego, w powietrze wyrzuconych zostało 12,3 km3 materiału piroklastycznego. Chmura popiołów i gazów, które zasypały większą część wyspy, dotarła także do kontynentalnej części Europy. Zjawisko to przyczyniło się do obniżenia średniej temperatury powietrza na półkuli północnej o około 1 °C, a w samej Islandii o 5 °C. Był to ogromny kataklizm dla całej wyspy. Wtedy to z głodu zmarło ponad 50% zwierząt domowych i około 20% ludności wyspy. Rozważano nawet, czy nie byłoby właściwe przesiedlić całą pozostałą ludność Islandii do Danii. Pomysł ten jednak nie został zrealizowany na skutek sprzeciwu Islandczyków. Dziś miejsce erupcji odwiedzane jest przez tysiące turystów przybywających tu z całego świata. Porośnięte mchem pole lawy najlepiej prezentuje się po opadach deszczy, kiedy przybiera intensywny zielony kolor.