Szlezwik to miasto w północnych Niemczech, położone nad zatoką Schlei (odnoga Zatoki Kilońskiej). Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowany na niewielkiej wyspie w pobliżu zatoki okazały barokowy Zamek Gottorf. Jego początki sięgają drugiej połowy XII wieku, kiedy to wzniesiona została tu pierwsza warownia. Wkrótce potem biskupi szlezwiccy przenieśli tu swoją siedzibę z innego, zniszczonego zamku. Zamieszkiwali oni Gottorf aż do 1268, kiedy to oddali zamek książętom Szlezwiku. W połowie XIV stulecia panami warowni zostali hrabiowie Holsztyna z rodu Schaumburgów. Po ich wymarciu w 1459 roku zamek odziedziczyli Oldenburgowie, którzy krótko wcześniej sięgnęli po tron duński. Szczególne zamiłowanie do zamku okazywał panujący na przełomie XV i XVI wieku król Fryderyk I Oldenburg. Jego staraniem powstało w 1530 roku zachodnie skrzydło zamku, będące jednym z głównych przykładów wczesnego renesansu w północnej Europie. Po podziale ojcowizny przez synów Fryderyka w 1544 roku rezydencja stała się siedzibą młodszej linii rodu, której użyczył swej nazwy: Schleswig-Holstein-Gottorp. Za panowania księcia Holsztynu-Gottorp Fryderyka III w pierwszej połowie XVII wieku zamek stał się ważnym europejskim centrum kulturalnym. Otoczony potężnymi fortyfikacjami pełnił jednocześnie funkcję twierdzy. Ostatnim rezydującym księciem był Fryderyk IV, za którego rządów rezydencja uzyskała swój obecny barokowy wygląd. Wkrótce potem Szlezwik został anektowany przez Danię, a zamek Gottorf stał się siedzibą duńskiego namiestnika. Bogate zbiory sztuki przeniesiono wówczas do Kopenhagi. Z czasem zamek zaczął pełnić funkcję koszarów, najpierw dla wojsk duńskich, potem pruskich. Pierwsze prace rekonstrukcyjne przeprowadzone zostały dopiero po II wojnie światowej. Obecnie w gruntownie odrestaurowanej rezydencji swoją siedzibę ma Muzeum Regionalne Szlezwiku-Holsztynu (Schleswig-Holsteinische Landesmuseum für Kunst und Kulturgeschichte) w którym obejrzeć można m.in. cenne dzieła europejskiego malarstwa. Dla gości udostępnione są pełne przepychu wnętrza, w tym m.in. imponująca Sala Królewska (Königshalle), w której umieszczono liczne dzieła sztuki średniowiecznej. Bogactwem zdobień przyciąga także rokokowa Plöner Saal. Warta zobaczenia jest ponadto Sala Jeleni (Hirschsaal), w której niegdyś odbywały się bankiety oraz inne ważne uroczystości.
