Béziers to miasto w południowej Francji, położone nad rzeką Orb. Jego początki sięgają czasów starożytnych, kiedy to Rzymianie założyli tu jeden ze swoich obozów warownych i nazwali go Betarra. Głównym zadaniem osady miała być kontrola przebiegającej w pobliżu drogi łączącej Prowansję z Iberią. Ponownie miasto zostało założone jako kolonia dla weteranów w 35 roku p.n.e. Po upadku Cesarstwa osada została złupiona i splądrowana przez barbarzyńców. W VI wieku n.e. Béziers znalazło się w rękach Wizygotów, a dwa stulecia później podbili je Maurowie. W X-XII wieki miasto uzyskało status stolicy wicehrabstwa, a także stało siedzibą katarów. Niestety, krucjata przeciwko nim w 1209 roku doprowadziła do jego zniszczenia. W czasie tzw. rzezi Béziers zginęli prawie wszyscy mieszkańcy, zarówno katolicy, jak i albigensi. W XIX wieku dzięki rozwijającemu się rynkowi wina, miasto odzyskało dawną świetność i obecnie jest typowym spokojnym miastem Południa.
Zwiedzanie
Najstarsza część Béziers zajmuje strome wzgórze nad rzeką Orb. Głównym zabytkiem jest tu usytuowana na szczycie wzgórza dawna katedra St-Nazaire (Cathédrale Saint-Nazaire). Obecna gotycka budowla powstała w miejscu zniszczonej w 1209 roku starej romańskiej świątyni. W zachodniej fasadzie z dwiema wieżyczkami wyróżnia się przede wszystkim nieproporcjonalnie wielka rozeta nad pozbawionym figur portalem. Od trony południowej do katedry przylegają skromne gotyckie krużganki. We wnętrzu kościoła wart zwrócić na okazały barokowy ołtarz oraz znajdującą się w północnym skrzydle transeptu kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Pozostałe ważne zabytki Béziers to m.in. będącym świadkiem straszliwych scen w czasie rzezi w Béziers XV wieczny kościół św. Magdaleny (Église de la Madeleine), XII wieczny kamienny Stary Most (Pont Vieux), XIII wieczny kościół św. Jakuba (Église Saint-Jacques) oraz romańska bazylika św. Afrodyzjana (Basilique Saint-Aphrodise).