Puy de Dôme (1464 metry n.p.m.) to góra w centralnej Francji, położona w paśmie górskim Chaîne des Puys (Masyw Centralny) na obszarze Regionalnego Parku Przyrody Wulkanów Owernii, około 10 km w kierunku zachodnim od Clermont-Ferrand. Jest to wygasły wulkan typu kopułowego. Ostatnia erupcja miała miejsce około 5760 roku p.n.e. Już od czasów niepamiętnych dominujący nad okolicą szczyt uważany był za świętą górę. Na jego wierzchołku powstawały liczne miejsca kultu, m.in. odkryta w 1873 galoromańska świątynia ku czci boga Merkurego. Powstała ona w I lub II wieku n.e. na miejscu dawnej świątyni galijskiej. Przypuszcza się, że wykorzystywana była do III lub IV wieku. W XVII stuleciu góra wykorzystywana była przez francuskiego matematyka i fizyka Blaise Pascala (1623-1662) do pomiaru ciśnienia atmosferycznego. Jego współpracownik Florin Périer wybrał się na szczyt z barometrem zawierającym rtęć. Zatrzymując się na trzech różnych wysokościach zmierzył wysokość słupa rtęci. Im wyżej się znajdował tym był on niższy. Udowodnił tym samym twierdzenie Torricellego, że wysokość słupa rtęci zależy od naciskającej masy powietrza. W 1875 roku na szczycie powstało laboratorium fizyczne, a w 1956 zbudowano przekaźnik radiowo-telewizyjny. Po wybudowaniu asfaltowej drogi na wierzchołek rozegrano tu kilka etapów Tour de France. Z uwagi na trudny podjazd finisz ten był szczególnie widowiskowy. Na szczyt można wejść także pieszo, a przy zejściu na dół można skorzystać z paralotni (Puy de Dôme słunie z korzystnych wiatrów). W okolicy Puy de Dôme znajdują się liczne szlaki turystyczne umożliwiające wejście na okoliczne wulkany.
