Daroca to niewielka miejscowość w Hiszpanii, położona nad rzeką Jiloca, około 80 km w kierunku południowo-zachodnim od Saragossy. Jej początki sięgają czasów starożytnych, kiedy to Celtyberowie założyli tu jedną ze swoich osad i nazwali ją Darek. Jakiś czas później został ona podbita i zajęta przez Rzymian, którzy przemianowali ją na Agiria. W owym czasie głównym zadaniem osady miała być kontrola szlaku handlowego wiodącego z Saragossy do Walencji. W IX wieku miasteczko zostało przejęte przez Maurów którzy nazwali je Kalat-Darawca. Osada prężnie się rozwijała aż do czasu przybycia chrześcijańskich wojsk Alfonsa I Walecznego (1073-1134) w 1129 roku. Co ciekawe po rekonkwiście w Daroca nadal mieszkali muzułmanie.
Zwiedzanie
Do najstarszej części Darocy przechodzi się przez dwie główne bramy obronne: Portal Alto (Wysoka Brama) i Portal Bajo (Niska Brama). W miasteczku zachowały się aż trzy zamki z których największy (Castillo Mayor) wzniesiony został w czasach gdy Darocą zarządzali Maurowie. Dziś dominującym elementem warowni jest okazała wieża zwana Torre del Homenaje. Jena z miejscowych legend głosi, że jego podziemiach spotkać można tajemniczą białą postać z pochodnią w dłoni. Jest to rzekomo duch Melihab, małżonki ostatniego władcy Daroki, która wyczekuje swego ukochanego Jaime. Okrutny Abena-Gama kazał ją utopić w wydrążonej pod wieżą zamkową studni za to, że pomogła w ucieczce więzionemu w lochach rycerzowi Jaime, który zaraz potem wsparł wojska Alfonsa I z którymi zdobył zamek i miasto. Pozostałe ważne zabytki Darocy to m.in. XVI wieczna renesansowa kolegiata Santa María (Basílica y Ex-Colegiata de Santa María), kościół św. Miguela (Iglesia de San Miguel), Księżycowy Pałac (Palacio de los Luna), reprezentujący styl mudéjar kościół św. Dominika (Iglesia de Santo Domingo), okazały kościół św. Jana (Iglesia de San Juan) oraz pozostałości XIII wiecznych blisko czterokilometrowych murów obronnych miasta.
