Arquà Petrarca to niewielkie miasteczko w północno-wschodnich Włoszech, położone w południowej części parku przyrodniczego Wzgórz Euganejskich (Parco Regionale dei Colli Euganei), około 20 km w kierunku południowym od Padwy. Zajmuje czubek wzgórza i liczy niespełna dwa tysiące mieszkańców. Osadnictwo w rejonach miasta sięga czasów prehistorycznych. Wiadomo też, że w czasach starożytnych znajdowała się tu jedna z rzymskich kolonii. W średniowieczu na wzgórzu wybudowany został zamek, a także rozpoczęto budowę kościoła. Na początku XV wieku Arquà Petrarca dostała się pod panowanie Republiki Weneckiej, a po jej upadku miasto stało się częścią Włoch.
Zwiedzanie
Serce miasta stanowi niewielki plac, którego jedną z pierzei zamyka okazały kościół parafialny Santa Maria Assunta. W jego wnętrzu warto zwrócić uwagę na pozostałości XII i XIII wiecznych fresków, a także barokowe ołtarze. Przed kościołem znajduje się wykonany z beżowo-różowego marmuru sarkofag w którym złożone zostały szczątki Petrarki. Francesco Petrarca żył w XIV wieku i był jednym pierwszych renesansowych poetów wywodzących się z Italii. Pisał zarówno po włosku (nazywanym wówczas volgare - językiem pospolitym), jak i po łacinie. Był tercjarzem franciszkańskim. To właśnie tutaj spędził on ostanie lata swojego życia. Monument wieńczy odlana w brązie głowa poety w charakterystycznym zawoju, który upodabnia go do kobiety. Jest to kopia XVI wiecznego dzieła, którego oryginał znajduje się w miejscowym muzeum.
