Czerwony Klasztor to dawny zespół klasztorny kartuzów i kamedułów położony nad Dunajcem w niewielkiej miejscowości o takiej samej nazwie, na pograniczu Pienin i Magury Spiskiej. Miasteczko przedzielona rzeką Dunajec z polską wsią Sromowce Niżne. Klasztor ufundowany został na początku XIV wieku przez węgierskiego magnata Kokosza Berzewiczego w ramach pokuty za zabicie Chyderka z rodu Györgów. Nazwa świątyni pochodzi od czerwonego koloru nieotynkowanych początkowo ścian. W latach 1431-1433 klasztor został splądrowany i zniszczony przez Husytów. Odbudowany służył kartuzom aż do 1563 roku. Wtedy to mnisi postanowili opuścić to miejsce. W kolejnych wiekach klasztor wielokrotnie zmieniał swoich właścicieli aż do początku XVIII wieku roku kiedy to osiedlili się w nim bracia kameduli. Obecnie kompleks klasztorny znajduje się na przecięciu wielu szlaków turystycznych Pienińskiego Parku Narodowego i stanowi główną bazę wypadową w Pieniny. Z jego murów rozpościera się malownicza panorama Trzech Koron. Główną budynkiem kompleksu jest pochodzący z końca XIV wieku gotycki Kościół Św. Antoniego, który w XVIII wieku wieku został przez kamedułów częściowo rozbudowany w stylu barokowym. Znajdują się tu także pozostałości eremów (domki mieszkalne żyjących w odosobnieniu mnichów). Przy klasztorze znajduje się restauracja sklepiki z regionalnymi pamiątkami oraz camping i pole namiotowe. W 2006 roku w miasteczku wybudowana została wisząca kładka nad Dunajcem łącząca klasztor i miasteczko z polskimi Sromowcami Niżnymi.
