Neuzelle (Sławin) to niewielka miejscowość we wschodnich Niemczech, położona w dolinie rzeki Odry na terenie Łużyc Dolnych, około 35 km w kierunku południowym od Frankfurtu nad Odrą. Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowany w samym sercu miasteczka pocysterski zespół klasztorny. Cały kompleks składa się z kościoła, kilku zabudowań klasztornych, a także oranżerii i browaru. Kościół wraz z bogatym wystrojem wnętrza uchodzi za cenny przykład sztuki barokowej w tej części kraju. Świątynia ufundowana została w 1268 roku przez margrabiego Miśni Henryka III Dostojnego (1215-1288) w ramach świadectwa pamięci o swojej zmarłej żonie Agnieszce. Pierwsi mnisi sprowadzeni zostali tu z klasztoru Altzella w Saksonii, stąd też nazwa całego kompleksu. Budowa opactwa trwała do lat 30 XIV wieku. W okresie średniowiecza cystersi z Neuzelle mieli w swoim posiadaniu duże majątki ziemskie. W samych Łużycach Dolnych do klasztoru Neuzelle należało ponad 30 wsi, oprócz tego mieli majątki na terenie sąsiedniej Marchii Brandenburskiej. W dobie reformacji klasztor zachował swoją katolicką tożsamość, mimo że okoliczni przeszli na protestantyzm. Większa przebudowa opactwa miała miejsce w XVIII wieku (po zniszczeniach jakie miały miejsce w czasie wojny trzydziestoletniej). Wtedy to uzyskało ono swój obecny barokowy kształt, a całość otoczona została malowniczymi ogrodami z oranżerią. Kres świetności klasztoru nastąpił po przejęciu Dolnych Łużyc przez Fryderyka Wilhelma III na mocy decyzji kongresu wiedeńskiego. Niespełna dwa lata później dokonano sekularyzacji opactwa, które zostało zamienione na sierociniec oraz siedzibę seminarium nauczycielskiego. Obecnie gruntowne odrestaurowany klasztor udostępniony jest dla zwiedzających. Główną budowlę całego założenia stanowi barokowy kościół w którego sylwetce dostrzec można także pozostałości gotyckie. Przestrzenne pozbawione dawnych podziałów architektonicznych wnętrze w swoim kształcie odnosi się do barokowych świątyń południowych Niemiec i Czech wzniesionych zgodnie z ideami kontrreformacji. W kościelnym skarbcu zachowały się cenne przybory liturgiczne, w tym gotyckie kielichy z XV wieku, XVIII wieczna monstrancja oraz duża kolekcja paramentów (przedmioty sakralne, służące w celu podkreślenia czynności związanych z celebracją kultu i używany w przestrzeni kościoła). Od strony północnej do świątyni przylega kompleks dawnych zabudowań klasztornych, przebudowanych w XVIII wiek w duchu baroku. W ich skład wchodzą m.in. gotyckie krużganki otaczające wirydarz z zachowanymi sklepieniami krzyżowo żebrowymi, gotycki refektarz oraz tzw. skrzydło książęce. Niegdyś do opactwa należał również browar (Neuzeller Klosterbräu), który niedawno wznowił swoją produkcję. Wytwarzane jest tu m.in. piwo Anti-Aging-Bier.