Koknese to niewielka miejscowość na Łotwie, położona na prawym brzegu rzeki Dźwiny (w pobliżu ujścia do niej rzeki Perzy). Jednym z ciekawszych zabytków są tu usytuowane w rozwidleniu rzek ruiny średniowiecznego zamku. Warownia ta wzniesiona została w pierwszej połowie XIII wieku na polecenie ówczesnego biskupa liwońskiego Albrechta de Appeldorn. Pierwszym komendantem nowej twierdzy został sławny rycerz Rudolf Jerychs. Na zamku bardzo często przebywali także zakonnicy z nowo założonego bractwa zwanego Kawalerami Mieczowymi. Wkrótce potem przy podzamczu zawiązała się niewielka osada, która z biegiem czasu przekształciła się w znaczący ośrodek handlowy. Pod koniec XIV warownia wraz z miastem dostała się pod panowanie biskupów ryskich. Pod ich rządami Koknese pozostawało aż do śmierci arcybiskupa Wilhela w 1563 roku, kiedy to wraz z okolicznymi ziemiami znalazło się w granicach Rzeczpospolitej. W 1577 roku zamek został zdobyty i zajęty przez oddziały rosyjskie cara Iwana Groźnego, a w 1601 roku przejęli go Szwedzi. W kolejnych latach warownia wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk. Funkcje strategiczne zamek pełnił aż do początku XVIII wieku, kiedy to wycofujące się przez szwedami wojska saskie Augusta II Mocnego (1670-1733) wysadziły go w powietrze. Od tego czasu warownia pozostaje w stanie ruiny. Z tej niegdyś imponującej twierdzy zachowały się jedynie pozostałości części murów obronnych.