Orneta to niewielka miejscowość w północnej Polsce, położona nad rzeką Drwęcą Warmińską (prawy dopływ Pasłęki), około 10 km w kierunku zachodnim od Lidzbarka Warmińskiego. Tym co przyciąga tu wielu pielgrzymów oraz turystów jest usytuowane w pobliskiej wiosce (Krosno) barokowe Sanktuarium Nawiedzenia NMP i św. Józefa. Jego początki sięgają pierwszej połowy XV wieku, kiedy to w nurcie Drwęcy Warmińskiej znaleziono cudowną figurkę Matki Boskiej wykonaną z alabastru. Wkrótce potem wybudowano tu niewielką drewnianą kapliczkę w której umieszczono otaczaną kultem figurkę. Niespełna wiek później stara kapliczka zastąpiona została nową, wykonaną z muru pruskiego. Na przełomie XVIII i XVIII wieku wraz z coraz większym napływem pielgrzymów zdecydowano się zastąpić kaplicę kościołem. Zmieniono także wówczas bieg rzeki, aby w miejscu kaplicy można było wybudować kościół z obejściami krużgankowymi. Wkrótce potem powstał tu okazały zespół pielgrzymkowy wzorowany na znanym założeniu architektonicznym Świętej Lipki. Budowniczym barokowego kościoła był Jan Krzysztof Reimers z Ornety. Całość otoczona została malowniczymi krużgankami z czterema narożnymi kaplicami. Integralna część założenia stanowi także wybudowany 1722-1727 trójskrzydłowy dom księży emerytów. W kolejnych wiekach sanktuarium było wielokrotnie plądrowane i niszczone. Najpierw w w czasie wojen napoleońskich, a potem w czasie I wojny światowej. Wkrótce potem świątynia została odbudowana. Druga wojna światowa nie spowodowała w zabudowaniach zespołu tak poważnych zniszczeń jak pierwsza. Sanktuarium poniosło jednak ogromną stratę. W 1945 roku zaginęła czczona tu od 500 lat alabastrowa figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Obecnie trwają starania nad przywróceniem świątyni jej dawnej świetności.