Kaczyka (Cacica) to niewielka miejscowość w północnej Rumunii, położona w północnej części krainy historycznej Bukowiny. Historia miasteczka rozpoczyna się w 1785 roku, kiedy to odkryto tutaj duże pokłady soli kamiennej. Trzy lata później cesarz Józef II Habsburg (1741-1790) rozkazał otworzyć tu kopalnię oraz sprowadzić dwadzieścia polskich rodzin z Bochni i Wieliczki oraz cztery ukraińskie rodziny z Kołomyi, które miały zająć wydobyciem soli. Wraz z rozwojem kopalni do miasteczka przyjeżdżały kolejne grupy polskich inżynierów z okolic Wieliczki. W 1810 roku kopalnia posiadała już trzy szyby, a Kaczyka stała się głównym dostarczycielem soli w regionie. Mimo, że po II wojnie światowej ramach repatriacji znaczna część Polaków powróciła do ojczyzny to część potomków polskich górników żyje tu po dziś dzień. W Kaczyce prężnie działa Stowarzyszenie Polaków, a także Dom Polski który oferuje gościom miejsca noclegowe. Kopalnia ma trzy poziomy na głębokości (od 29 m do 80 m). Obecnie nie wydobywa się już tu soli kamiennej, a jedynie solankę z najniższego poziomu, skąd kierowana jest do nowej kopalni ługowniczej w Pârteștii de Jos, gdzie znajduje się także warzelnia. W drugiej połowie XX wieku cześć szybów dostosowana została dla ruchu turystycznego i udostępniona dla zwiedzających. W podziemiach do których schodzi się po 150 stopniach oprócz ekspozycji przybliżających historię wydobycia soli obejrzeć można także m.in. okazałą kaplicę św. Barbary (Capela romano-catolică Sf. Varvara), podziemne jezioro, liczne kapliczki oraz salę balową. W kopalni przez cały rok panuje stała temperatura 10°C. Odwiedzając Kaczykę warto także odwiedzić przez misjonarzy z Krakowa na początku XX wieku rzymskokatolicki kościół Wniebowzięcia NMP przy którym znajduje się replika słynnej groty z Lourdes, która stanowi cel licznych pielgrzymek katolickich w Rumunii.
Ciekawostki
- Według miejscowej legendy nazwa miasteczka Kaczyka pochodzi od kaczek, które niegdyś pływały po niewielkim jeziorku w okolicznym lesie, na miejscu dzisiejszej kopalni.